روش های تشخیص بی اختیاری ادراری

سونوگرافی

سونوگرافی به منزله گوش استوتوسکوپی متخصصین کلیه می باشد. اطلاعات گرانقدری که سونوگرافی در رابطه با بی اختیاری در اختیار ما قرار می دهد عبارتند از:

• حجم پر مثانه
• ادرار باقیمانده
• وضع مخاط و ضخیم شدگی دیوار مثانه
• وضع کلیه ها
• گشاد شدگی حالب و لذا جزء موارد تشخیصی روتین در بیماران با مشکل های مختلف ادراری، امروزه توسط پزشکان متخصص کلیه استفاده می شود.

سیستوسکوپی

سیستوسکوپی به منزله آندوسکوپی مثانه می باشد. با عبور دوربین باریک به داخل مجرا و مثانه، وجود انسداد و تنگی در مجرای ادراری وجود عوامل تحریک کننده در مثانه از قبیل سنگ، تومور و وجود ترابکولاسیون که به نفع مثانه های مشکل دار هستند را مشخص و معین می کنند.

تست مارشال

که عموماً در اطاق معاینه انجام می شود و مثانه بیمار را هنگام سیستوسکوپی پر می کنیم و از بیمار می خواهیم که سرفه کند که اگر بی اختیاری از نوع استرسی باشد خروج ادرار را با سرفه مشاهده خواهیم کرد. در این زمان گردن مثانه را با دست بالا می کشیم و از بیمار دوباره می خواهیم که سرفه کند که اگر با بالا بردن گردن مثانه، قطع شود نشان می دهد که به عمل جراحی بالا بردن گردن مثانه جواب خواهد داد.

Pad Test

این تست اغلب در بیمارانی که درجات خفیف بی اختیاری دارند و یا وسواس بی اختیاری دارند انجام می شود. از بیمار خواسته می شود که از پد استفاده کند که مقدار خروج ادرار و تعداد پدهای اختصاصی در رابطه با وجود بی اختیاری ادراری و شدت آن کمک کننده هستند. 8- CT اسکن، MRI و عکس برداری های دیگر برای ارزیابی بی اختیاری ادراری جایگاهی ندارند و توصیه نمی شود.

در پایان متذکر می شوم که درمان زمانی موفق خواهد بود که با تشخیص درست انجام شود و لذا قبل از هر گونه عمل جراحی و اقدامات دیگر باید بررسی کامل تشخیصی از نظر نوع بی اختیاری ادراری و شدت آن انجام شود تا تصمیم درمانی درست اتخاذ گردد. در صورت داشتن هر گونه بی اختیاری ادراری ،جهت اخذ نوبت با شماره تلفن 22642744-021 تماس بگیرید.

 دکتر حسین کرمی متخصص جراحی کلیه ، مجاری ادراری تناسلی و فوق تخصص درمان آندوسکوپی و لاپاراسکوپی