با سلام. در رابطه با بی‌اختیاری ادراری بعد از دیسک کمر، این یکی از بی‌اختیاری‌های شایع هست. به خاطر اینکه پمپ مثانه یا موتور مثانه در مهره‌های S2 تا S4 قرار داره و به خاطر اینکه عصب مثانه از کمر رد میشه، هر اختلالی که در ناحیه کمر ایجاد بشه، بسته به نوع و محل درگیری دیسک، باعث بی‌اختیاری ادراری میشه.

اگر دیسک کمر در طبقات بالا (بالای مهره‌های کمری و بالای ساکروم) اتفاق بیفته، این‌ها به صورت مثانه‌های عصبی جمع‌شونده و پرفشار باعث حملات بی‌اختیاری ادراری و بی‌اختیاری‌های اورژانسی میشه. ولی در نوع مثانه‌های عصبی که در دیسک مهره‌های بالا ایجاد میشه، چون نوع‌شون اسپاستیک (یعنی منقبض شونده) هست، ما داروهای ضد انقباض از قبیل میرابگرون، وزیکیر، ویسول و تولترودین به همراه آلفابلاکرها مثل تامسولوسین و این‌ها میدیم که کمک می‌کنه مثانه یه مقدار شل بشه و باعث تخلیه بهتر بشه.

ولی اگر دیسک کمر در ناحیه پایین و در ناحیه S2 تا S4 اتفاق بیفته، موتور مثانه از کار می‌افته و به قولی آندر اکتیو (Underactive) یا کم‌کار میشه و فرد نمیتونه تخلیه ادرار انجام بده و دچار احتباس ادراری و عدم تخلیه ادرار میشه. که درمان این‌ها را ما سعی می‌کنیم با فیزیوتراپی و با درمان‌های دارویی از قبیل بتانکول و ترکیبی از آلفابلاکرها مثل پرازوسین، ترازوسین و تامسولوسین کمک کنیم و به بیمار توصیه می‌کنیم که دو بار ادرار کنه، زور بزنه و تخلیه بکنه. اگر نتونه کامل تخلیه بکنه، برای این‌ها سونداژ مداوم متناوب توصیه میشه که خود مریض ۳ الی ۴ بار خودش به خودش سوند می‌زنه. چون ادرار باقی‌مانده باعث میشه عفونت‌های ادراری مقاوم ایجاد بکنه و پس بزنه و کلیه‌ها رو از کار بندازه.

خلاصه ؛ هر آسیب و دیسکی که به موقع درمان نشه ممکنه عوارض روده‌ای، اختلال در دفع مدفوع و همچنین ادرار ایجاد بکنه. این‌ها باید به موقع به پزشک مراجعه بکنند و درمان بکنند و اگر عارضه‌ای پیدا کردند حتماً به اورولوژیست مراجعه بکنند. بهترین روش تشخیصی این‌ها اول نوار عصب مثانه یا تست یورودینامیک هست که دو نوع اختلالی که عرض کردم رو از هم جدا می‌کنه و بر اساس اون ما میریم و بیمار رو درمان می‌کنیم.