عمل جراحی:

انجام عمل جراحی، درمان اصلی سرطان بیضه است. براساس تشخیص تیم پزشکی همراه شما، گزینه های درمان دیگری نیز ممکن است ارائه شود. احتمال تغییرات در باروری باید پیش از انجام عمل جراحی، مورد بحث قرار گیرد.

ارکیکتومی:

ارکیکتومی برای تشخیص و درمان سرطان در مراحل اولیه یا مراحل بعدی، استفاده می شود. با استفاده از این روش جراحی، کل بیضه و توده درون آن را از طریق یک برش کوچک در کشاله ران، خارج می کند. در این روش، طناب اسپرماتیک نیز برداشته میشود.

پاتولوژیست نوع سلول سرطانی را پس از انجام جراحی، درجه بندی می کند. چکاپ همیشگی و دوره ای پس از انجام جراحی، برای اطمینان از عدم بازگشت سرطان، ضروری است. در صورتی که یک بیضه برداشته شود و بیضه دوم مشکلی نداشته باشد، سطح تستوسترون باید خوب باشد و بیضه باقی مانده باید تستوسترون کافی برای بدن را  تولید کند. همچنین اگر مردی، نگران ظاهرش است، انجام عمل پروتز بیضه، یک گزینه درمانی خوب است.

جراحی حفظ بیضه:

گاهی اوقات، جراحی حفظ بیضه (TSS)، برای برخی از مردان توصیه می شود. در این روش جراحی، فقط بافت تومور برداشته می شود، نه کل بیضه. برای انجام TSS، باید اندازه تومور بسیار کوچک باشد و همینطور مارکرهای تومور باید منفی باشند.

TSS، بهترین گزینه برای مردانی است که به جای سرطان های بدخیم، تومورهای خوش خیم دارند. اگر تومور سرطانی باشد و بیمار دارای بیضه طبیعی در طرف دیگر باشد، روش TSS توصیه نمیشود. چکاپ پس از جراحی برای بررسی سرطان، ضروری است.

دیسکسیون غدد لنفاوی خلفی صفاقی:

دیسکسیون غدد لنفاوی خلفی صفاقی (RPLND)، یک جراحی پیچیده است که برای برخی از مردان مفید است. این روش درمانی، به یک جراح ماهر برای برداشتن غدد لنفاوی پشت شکم، نیاز دارد، تا به این ترتیب از عوارض جانبی محدود این بیماری، اطمینان حاصل شود. این جراحی یک گزینه برای بیماران مبتلا به سرطان مرحله اول که پیشرفته تر است، می باشد.

معمولاً از این روش درمانی، برای مردان مبتلا به تومورهای سلول زایای غیر سمینوماتوزی که ممکن است عود کنند، استفاده می شود. میتوان از این روش، به جای شیمی درمانی برای تورمورهای غیرسمینومای مرحله 2A یا 2B نیز استفاده کرد. پس از انجام جراحی RPLND، شیمی درمانی یا کنترل سرطان بر اساس محل سرطان، نوع سرطان و  احتمال خطر بازگشت سرطان، انجام می شود.