سوالی که معمولا برای افراد پیش می آید این است که علت نشت ادرار در زمان عطسه چیست؟ اگر با سرفه، عطسه، خندیدن و یا ورزش و هر گونه فعالیت فیزیکی دچار بی اختیاری و نشت ادرار می شوید با ما در این مقاله همراه باشید.
چرا هنگام عطسه ادرار می کنیم؟
احتمالاً بسیاری از افراد، نشت ادرار در زمان عطسه، سرفه یا خنده را تجربه کرده اند. اما آیا باید برای جلوگیری از این اتفاق و خجالت بعد از آن نخندیم یا عطسه نکنیم؟ قطعاً نه!
شما به احتمال زیاد مبتلا به بی اختیاری ادراری استرسی هستید. بسیاری از افراد به این مشکل دچار می شوند که با چند تکنیک می توانند مشکل خود را رفع کنند و یا در صورت عدم بهبودی، پزشک می تواند در درمان این مشکل کمک کند.
شک در خروج ادرار هنگام عطسه
اگر هنگام عطسه احساس می‌کنید که ممکن است مقدار کمی ادرار خارج شده باشد اما مطمئن نیستید، این وضعیت بی‌اختیاری استرسی ادرار (Stress Urinary Incontinence) نام دارد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که فشار ناگهانی بر مثانه وارد شود (مثل عطسه، سرفه، خنده یا ورزش).
چگونه شک خود را برطرف کنید؟
بررسی لباس زیر:
- اگر مقدار ادرار کم باشد، ممکن است لکه‌ای خفیف و مرطوبی روی لباس زیر احساس کنید.
- اگر تغییری در لباس زیر مشاهده نکردید، احتمالاً ادراری خارج نشده است.
بررسی بویایی:
- ادرار بوی مشخصی دارد، اگر تغییر بوی ناگهانی احساس نکردید، احتمال خروج ادرار کمتر است.
کنترل حس بعد از عطسه:
- اگر بعد از عطسه احساس خیسی یا کاهش فشار در مثانه ندارید، پس احتمالاً ادراری خارج نشده است.
از نظر شرعی:
اگر یقین به خروج ادرار نداشته باشید، نیازی به تجدید وضو یا تطهیر نیست. اما اگر مطمئن شدید که ادرار خارج شده، باید تطهیر انجام دهید.
بی اختیاری ادرار استرسی چیست؟
بی اختیاری ادرار به از دست دادن غیر عمد کنترل ادرار گفته می شود. بی اختیاری استرسی نوعی خاص از بی اختیاری ادرار می باشد و زمانی رخ می دهد که انجام دادن برخی از فعالیت هایی که فشار زیادی به مثانه وارد می کنند منجر به نشت ادرار شوند. این مشکل می تواند به علت ضعیف شدن یا آسیب دیدن عضلات کف لگن و عضلات اسفنکتر ادراری اتفاق بیفتد.
عضلات و بافت های لگن از مثانه حمایت می کنند و عضلات اسفنکتر ادراری، وظیفه ی کنترل دفع ادرار را بر عهده دارند. در حالت طبیعی، عضلات اسفنکتر در هنگام بزرگ شدن مثانه بسته می مانند و تا زمان رسیدن به دستشویی از نشت ادرار جلوگیری می کنند. اما هنگامی که این عضلات ضعیف می شوند، اعمال هرگونه فشار بر عضلات لگن و شکم -مانند عطسه کردن- به مثانه فشار آورده و باعث نشت ادرار می شود.
به غیر از عطسه، موارد زیر هم می توانند منجر به فشار به مثانه و نشت ادرار شوند:
- سرفه کردن
- خندیدن
- خم شدن
- بلند کردن اجسام سنگین
- ورزش
- رابطه جنسی
این مشکل ممکن است همیشگی نباشد و زمانی که مثانه ی شما پر، یا نزدیک به پر شدن است برایتان مشکل ساز شود.
علت بی اختیاری استرسی چیست؟
بی اختیاری استرسی زمانی اتفاق می افتد که عضلات مربوط به دستگاه ادراری شما ضعیف شده باشند. این امر می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
زایمان: ماهیچه ها در زمان زایمان (به ویژه زایمان طبیعی) ضعیف می شوند. ممکن است بی اختیاری استرسی ناشی از این نوع آسیب دیدگی فوراً، یا چند پس از زایمان رخ دهد.
هیسترکتومی: جراحی برداشتن رحم یا دهانه ی رحم می تواند باعث ضعیف شدن اعصاب و عضلات اسفنکتر و کف لگن شود.
جراحی پروستات: جراحی برداشتن غده ی پروستات در مردان، می تواند عضلات اسفنکتر و کف لگن را ضعیف کند.
سن: بالا رفتن سن موجب تضعیف ماهیچه ها می شود.
وزن: داشتن اضافه وزن یا چاقی فشار زیادی به عضلات لگن وارد می کند.
آسیب دیدگی: صدمه یا آسیب دیدگی کمر می تواند منجر به تضعیف ماهیچه های این ناحیه شود.
سایر عوامل مؤثر:
- سرفه های مکرر در افراد سیگاری
- بیماری هایی که باعث سرفه های شدید و مزمن می شوند
- انجام فعالیت های شدیدی مثل دویدن و پریدن به مدت زیاد
نکاتی در مورد بی اختیاری ادرار استرسی
✔️ بی اختیاری استرسی با بی اختیاری ادرار فوریتی یا مثانه ی بیش فعال متفاوت است. در این بیماری «استرس» به فشار فیزیکی اشاره دارد و هیچ ارتباطی با استرس روانی ندارد!
✔️ طبق گفته ی منابع معتبر، بی اختیاری استرسی رایج ترین نوع بی اختیاری ادرار بوده و بیشترین درصد مبتلایان به این بیماری را زنان جوان تشکیل می دهند.
✔️ تقریباً از هر 3 زن، 1 زن مبتلا به بی اختیاری استرسی می باشد.
✔️ برخی از زنان، همزمان به بی اختیاری استرسی و بی اختیاری ادرار فوریتی (اضطراری) مبتلا هستند. به این شرایط بی اختیاری مختلط گفته می شود.
✔️ معمولاً درصد زیادی از افراد با بالا رفتن سن، به بی اختیاری استرسی مبتلا می شوند. اما این مشکل قابل پیشگیری و درمان است.
✔️ تحقیقات نشان می دهند که درمان های رفتاری به تنهایی یا همراه با سایر درمان ها، معمولاً مؤثرتر از درمان های دارویی (به تنهایی) است.
درمان بی اختیاری استرسی
اگر این بیماری در زندگی روزمره ی شما را مختل کرده است، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک ابتدا، احتمالات بیماری های زمینه ای (مثل عفونت ادراری) را بررسی می کند. همچنین در صورت سرفه یا عطسه ی مزمن، بهتر است پزشک را در جریان بگذارید. سرفه و عطسه ی مداوم می تواند منجر به تشدید بی اختیاری استرسی شود.
سبک زندگی
اگر شما مبتلا به بیماری های زمینه ای نیستید یا بی اختیاری استرسی شما به ندرت اتفاق می افتد، این تغییرات در سبک زندگی می تواند به شما کمک کند:
- مصرف کافئین، الکل و نوشیدنی های گازدار را محدود کرده، یا حذف کنید.
- اگر به یبوست مزمن مبتلا هستید، فیبر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
- سعی کنید سیگار را ترک کنید.
- اگر اضافه وزن دارید، در مورد کاهش وزن خود با پزشک مشورت کنید.
- بازآموزی مثانه را امتحان کنید. در مواردی که بیمار دچار بی اختیاری ترکیبی است، پزشک برنامه ای را برای دفع ادرار (بازآموزی مثانه) پیشنهاد می دهد.
درمان های غیر جراحی
بی اختیاری استرسی ممکن است بدون نیاز به جراحی بهبود پیدا کند. درمان های غیر جراحی عبارتند از:
- تمرینات منظم عضلات کف لگن (کگل)، برای تقویت عضلات لگن
- بیوفیدبک همراه با تمرینات لگن، برای تقویت انقباض عضلانی
- پساری واژن، که برای کمک به حمایت از مثانه داخل واژن قرار می گیرد.
- کرم های استروژن که می توانند به تقویت عضلات و بافت های اطراف واژن و مجاری ادراری زنان یائسه کمک کند.
جراحی
در صورت عدم پاسخ به سایر درمان ها، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. روش های جراحی بی اختیاری استرسی عبارتند از:
روش اسلینگ:
در روش اسلینگ شکافی در پایین شکم و واژن ایجاد می شود و اسلینگ حول گردن مثانه قرار می گیرد تا از آن حمایت کرده و از نشت تصادفی ادرار جلوگیری شود. جنس اسلینگ می تواند مواد مصنوعی، بافتی از بخش دیگر بدن بیمار، یا بافتی از یک اهدا کننده باشد.
تزریق مواد حجم دهنده به مجرای ادرار:
این کار باعث می شود که اندازه دیواره ی مجرای ادرار افزایش یافته و مجرای ادرار با نیروی بیشتری بسته بماند.
کولپوساسپنشن:
در این روش، جراح با ایجاد یک شکاف در زیر شکم و دوختن گردن مثانه در یک موقعیت بالاتر، به حمایت مثانه و مجاری ادرار کمک کرده و از نشت ادرار جلوگیری می کند.
اسفنکتر ادراری مصنوعی:
در این روش، پزشک با قرار دادن یک اسفنکر مصنوعی توسط جراحی، بی اختیاری استرسی را کاهش می دهد. این روش، بیشتر برای درمان مردان مبتلا به بی اختیاری استرسی مورد استفاده قرار گرفته و به ندرت برای زنان استفاده می شود.
نتیجه
اگر در زمان عطسه، خندیدن یا فشار مکرر ادرار می کنید، ممکن است علت آن بی اختیاری استرسی باشد. این مشکل در زنان شایع تر از مردان است. بی اختیاری استرسی می تواند کیفیت زندگی شما را تحت الشعاع قرار دهد. بنابراین بهتر است برای درمان آن به پزشک مراجعه کنید. در این بین شما می توانید علاوه بر آن، مواردی را که برای تقویت عضلات کف لگن به آن اشاره کردیم را انجام دهید.
دیگر سعی نکنید که از عطسه و خنده دوری کنید. برای این مشکل گزینه های درمانی مؤثری وجود دارد و شما برای انتخاب مناسب ترین گزینه، کافیست که با یک پزشک مشورت کنید.
Shadi
دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ۰( 4 سال پیش)
تعداد بازدید: 698
مشاهده پرسش
