بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری کودکان

شایع ترین راه انتقال و ورود عامل عفونت زا و باکتری، به روش صعودی و از طریق نوک مجرای ادراری می باشد و پس از ورود باکتری به مجرا، به سیستم ادراری فوقانی از قبیل مثانه، کلیه منتقل می شود. دومین راه آلودگی سیستم ادراری به عفونت، هماتوژن یا از طریق خون می باشد.

عوامل مستعد کننده عفونت ادراری عبارتند از:

عدم رعایت بهداشت: با توجه به اینکه منبع عفونت از ناحیه مقعد و واژن به طرف مجرا است، توصیه می شود شستشوی این ناحیه همیشه از جلو به عقب باشد تا عامل بیماری زا را وارد مجرای ادراری نکند. مصرف مایعات زیاد، تخلیه به موقع و کامل مثانه و جلوگیری از باقی ماندن ادرار به مدت طولانی در مثانه، از عواملی هستند که از رشد و تکثیر باکتری و متعاقب آن عفونت ادراری جلوگیری می کنند.

وجود انسداد و مانع در تخلیه ادراری چه به صورت مادرزادی از قبیل تنگی مجرا و خروجی ادرار، تنگی محل اتصال لوله حالب به مثانه و کلیه که اغلب مادرزادی هستند و یا به هر علتی مانند اینکه پمپ مثانه خود پمپاژ نکند و یا انسداد عملکردی که اغلب در مثانه های عصبی دیده می شود، باعث عدم تخلیه کامل ادرار، باقی ماندن آن در مثانه و ایجاد عفونت های ادراری متعدد و مقاوم به درمان می شوند و باید انتخاب داروی خط اول بر اساس بیشترین حساسیت عامل عفونی که اغلب باکتری است باشد.

در آزمایش کشت و آنتی بیوگرام، درصد حساسیت باکتری به نوع دارو گزارش می شود و پزشک از این اطلاعات جهت درمان درست و صحیح و سریع عفونت استفاده می کند.