امروزه زوجین زیادی در مطب و کلینیک به اینجانب مراجعه می کنند که از ناتوانی جنسی مرد شاکی و ناراضی هستند. از نظر روانکاوی داشتن یک مقاربت جنسی منظم و موفق توأم با رضایت طرفین یکی از پایه های قرص و محکم زندگی زناشوئی می باشد که باعث انس و الفت بیشتر زوجین نسبت به هم می گردد. در صورتی که رایطه زناشویی با موفقیت و با رضایت شریک جنسی نباشد می تواند باعث سست شدن رابطه ی دوطرف و بروز مشکلات عدیده در زندگی زناشوئی گردد.
از نظر علمی اگر یک مرد در حین مقاربت قادر به نعوظ و سفت شدن آلت تناسلی نگردد و یا اینکه حین مقاربت سفتی آلت از بین برود و باعث شود که یک مقاربت کامل و توأم با اوج لذت جنسی نباشد به این شرایط ناتوانی جنسی اطلاق می شود.
تشخیص ناتوانی جنسی
تشخیص ناتوانی جنسی بر اساس شکایت زوجین و مراجعه به دکتر و گرفتن شرح حال توسط پزشک می باشد. وظیفه پزشک در مرحله اول تشخیص علت روحی و روانی ناتوانی جنسی از نوع جسمی می باشد. در ناتوانی جنسی با منشأ روحی و روانی فرد ایجاد نعوظ در خواب و مخصوصاً در صبح را ذکر می کند. ولی در ناتوانی جنسی با منشاء جسمی این امر اتفاق نمی افتد. تشخیص ناتوانی جنسی با منشاء جسمی بر اساس چکاب و اندازه گیری قند خون، فشار خون، چربی خون، وجود بیماری های زمینه ای از قبیل بیماری های قلبی، MS، پارکینسون، سکته مغزی، آسیب نخاعی و یا سابقه جراحی کف لگنی به علت سرطان پروستات و یا کولون می باشد.
آیا تست های تشخیصی برای درمان ناتوانی جنسی وجود دارد؟
بله، 2 تست بسیار مهم عبارتند از:
1- Rigi Scan
که در این روش بیمار به مدت یک و یا دوشب کاملاً تحت نظر گرفته شده و با بستن وسیله ای به آلت فرد وقوع نعوظ شبانه را ثبت می کنند که اگر اتفاق بیافتد ناتوانی جنسی بیشتر منشاء روحی دارد.
2- کالر داپلر سونوگرافی
کالر داپلر سونوگرافی با تزریق پاپاورین می باشد که در اینجا ابتدا آمپول پاپاورین با سرنگ ظریف و باریک انسولین به آلت تزریق می شود که این امر باعث افزایش جریان خون به آلت و ایجاد نعوظ می شود. به وسیله این تست سالم بودن و یا اختلال در عملکرد عروقی آلت تناسلی مشخص می گردد. به عنوان مثال اگر نشت وریدی به علت خرابی دریچه های لانه کبوتری ورید ها علت ناتوانی جنسی مرد باشد بلافاصله بعد از تزریق و ایجاد نعوظ سفتی آلت تدریجاً از بین می رود.
سومین وسیله تشخیص: کاورنزوزوگرافی و یا عکس برداری از رگهای آلت تناسلی است که با تزریق ماده حاجب انجام می شود و در صورت نشت وریدی دقیقاً محل آن را مشخص می کند.
درمان ناتوانی جنسی با پاپاورین
پاپاورین متعلق به گروهی از داروها به نام داروهای گشاد کننده ی عروق (واسودیلاتور) می باشد. داروهای گشاد کننده ی عروق، سبب گشاد شدن رگ های خونی شده و در نتیجه ی آن، جریان خون را افزایش می دهند. پاپاورین برای ایجاد نعوظ در مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ED) استفاده می شود. زمانی که پاپاورین به آلت تناسلی تزریق می شود، جریان خون به آلت تناسلی را افزایش داده و منجر به نعوظ خواهد شد.
تزریق پاپاورین برای مردانی که دچار اختلال نعوظ نیستند توصیه نمی شود. در صورت عدم استفاده ی درست از این دارو، آسیب دیدن دائمی آلت تناسلی و خطر از دست دادن کامل قدرت نعوظ وجود دارد. مصرف پاپاورین تنها با تجویز پزشک صورت می گیرد. این دارو به صورت مایع تزریقی در دسترس می باشد.
استفاده ی درست از پاپاورین
برای تزریق پاپاورین:
◾ محل تزریق را با الکل ضدعفونی کنید. با استفاده از یک سوزن استریل، دارو را به آرامی و به طور مستقیم داخل قسمت پایه ی آلت تناسلی –همانگونه که پزشک برای شما توضیح داده است- تزریق کنید. نباید پاپاورین در عمق کم زیر پوست تزریق شود. تزریق پاپاورین معمولاً دردناک نیست. هر چند ممکن است پس از تزریق، در انتهای آلت تناسلی خود احساس گز گز کنید.
◾در صورتی که عمل تزریق با درد فراوان همراه باشد، یا متوجه کبودی یا ورم در محل تزریق شدید، به این معناست که تزریق را در عمق کم (زیر پوست) انجام داده اید. عملیات تزریق را متوقف کنید. سوزن را بیرون بکشید؛ محل دیگری را برای ادامه ی تزریق انتخاب کنید.
◾پس از آنکه تزریق کامل شد برای جلوگیری از کبودی، ناحیه مورد نظر را فشار دهید. سپس طبق دستور العمل های پزشک، آلت تناسلی خود را ماساژ دهید. این امر کمک می کند که دارو در تمامی نقاط آلت تناسلی پخش شود و تأثیر بهتری داشته باشد.
◾این دارو معمولاً پس از 10 دقیقه تأثیر خود را نشان می دهد. رابطه ی جنسی خود را تا دو ساعت بعد از تزریق دارو انجام دهید.
دوز دارو پاپاورین
دوز دارو برای بیماران مختلف، متفاوت می باشد. دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک یا بروشور دارو را دنبال کنید. اطلاعاتی که در ادامه در اختیار شما قرار می گیرد تنها دوز میانگین دارو را نشان می دهد. اگر دوز شما با این مقادیر متفاوت بود، تا زمانی که پزشک از شما نخواسته، آن را تغییر ندهید.
میزان داروی مصرفی همچنین، به قدرت دارو مرتبط است. علاوه بر این، تعداد دفعات مصرف روزانه، فاصله ی بین هر بار مصرف و طول دوره ی درمان با توجه به بیماری شما تعیین می شود.
دوز پیشنهادی برای درمان اختلال نعوظ در بزرگسالان:
30 الی 60 میلی گرم (mg) پاپاورین به آرامی در محلی از آلت تناسلی که پزشک پیشنهاد داده است، تزریق شود. 1 الی 2 دقیقه را برای تزریق کامل دارو در نظر بگیرید. مصرف بیش از یک دوز در روز ممنوع است. همچنین، از مصرف بیش از 3 بار در هفته، یا 2 روز متوالی خودداری کنید.
نگهداری از دارو
- دارو را درون ظرف در بسته در دمای اتاق، دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگه دارید. دارو نباید در معرض انجماد قرار گیرد.
- دارو را دور از دسترس اطفال قرار دهید.
- داروی تاریخ گذشته (منقضی شده) یا دارویی که دوره ی درمان آن تمام شده است را دور بیندازید.
موارد احتیاط
تزریق پاپاورین را دقیقاً همانگونه که پزشک برایتان توضیح داده است انجام دهید. دارو را در دوز یا دفعات بیشتر از حد تجویز شده مصرف نکنید. در صورت مصرف بیش از حد پاپاورین، ممکن است نعوظ شما بیش از حد قوی شده و برای مدتی طولانی بازگشت ناپذیر باشد. به این مشکل پریاپیسم گفته می شود، که می تواند بسیار خطرناک باشد.
اگر این مشکل برطرف نشود، احتمال قطع شدن جریان خون به آلت تناسلی یا آسیب دیدگی دائمی وجود دارد. در صورتی که نعوظ شما بیش از 4 ساعت طول کشید یا دردناک شده است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. این موارد می توانند از علائم پریاپیسم بوده و به منظور پیشگیری از آسیب دیدگی های دائمی باید فوراً تحت درمان قرار گیرد.
در صورتی که در محل تزریق دچار خونریزی شده اید، تا زمان بند آمدن خونریزی محل را فشار دهید. در صورت قطع نشدن خونریزی به پزشک اطلاع دهید. معاینه ی شخصی آلت تناسلی باید به طور منظم انجام شود. در صورتی که در محل تزریق متوجه برآمدگی شدید، یا آلت تناسلی شما کج شده است این امر را با پزشک خود در میان بگذارید. این نشانه ها ممکن است مربوط به رشد بافت های ناخواسته (فیبروز) بوده، که باید توسط پزشک معاینه شود.
دکتر حسین کرمی متخصص جراحی کلیه، مجاری ادراری تناسلی
عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه شهید بهشتی تهران ، عضو انجمن ارولوژی اروپا ، امریکا و آسیا
رضا
شنبه ۲۳ آذر ۹۸( 3 سال پیش)
تعداد بازدید: 188
مشاهده پرسش
