چنانچه به هر علتی فردی بیش از حد نرمال (شش بار در روز و 2 بار در شب) مجبور به دفع ادراری شود ممکن است به بیماری مثانه بیش فعال یا پرکار مبتلا شده باشد. تکرر بیش از حد ادرار و احساس دفع ناگهانی ادرار و بی اختیاری ادراری اورژانسی می تواند ناشی از عفونت های سیستم ادراری – تومور مثانه و یا اختلالات عصبی مثانه باشد.

مثانه بیش فعال یک بیماری آزار دهنده ای ایست که کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار داده و محدودیت ها واسترس های ناشی از تکرر ادرار و اینکه دستشوئی همیشه در دسترس بیمار باشد چه بسا زندگی فرد را محدود کرده و مانع از بیرون آمدن از خانه و عدم مسافرت طولانی و غیره می گردد.
بیماری فوق در تمام سنین در مردان و زنان دیده می شود و اغلب در خانم ها شایع تر است.

علامت های مثانه بیش فعال عبارت است از

• تکرر ادرار زیاد
• احساس ناگهانی و شدید دفع ادرار
• بی اختیاری اورژانسی ادرار
• شب ادراری و بیدارشدن بیش از 2 بار در شب در افراد جوان که علامتهای فوق مزمن بوده و باعث مشکلات روانی  عاطفی و اجتماعی می شود و کیفیت زندگی شدیداً مختل می گردد.

علت مثانه بیش فعال چیست؟

علت تکررهای ادراری، بی اختیاری اورژانسی و احساسهای شدید دفع ادراری مزمن، می تواند ناشی از عفونتهای مزمن پروستات، ورم مزمن مثانه، ناپایداری عضله مثانه و انقباضهای خود به خودی آن، کاهش حجم مثانه، کاهش قابلیت اتساع مثانه جهت حجم گیری، به هم خوردن تعادل عصبی عضله مثانه، دریچه خروجی مثانه و حساس شدن بیش از حد گیرنده های عصبی مخاطی مثانه باشد.

هر فردی که علائم تحریک پذیری ادراری بیش از حد و دراز مدت دارد باید از نظر این بیماری بررسی گردد.

روش تشخیصی مثانه بیش فعال چیست؟

آزمایشهای ادرار جهت ارزیابی عفونت ادراری بیمار کمک کننده می باشد در صورت عدم وجود عفونت جهت تشخیص قطعی بیماری باید نوار مثانه یا تست اورودینامیک از بیمار انجام شود. که با انجام نوار مثانه: حجم مثانه قابلیت اتساع مثانه، حس مثانه وجود پرشهای انقباض عضلات مثانه و هماهنگی دریچه خروجی مثانه همه با دقت خاص تشخیص داده شده و با توجه به محل عیب موجود درمانهای قطعی انجام می گیرد.

درمانهای موجود جهت مثانه بیش فعال کدامند؟

امروزه از رفتار درمانی و درمانهای داروئی و درمانهای جراحی جهت درمان مثانه بیش فعال استفاده می شود. که با انجام تست ارودینامیک و تشخیص علت اصلی، درمانهای فوق به بیماران پیشنهاد می گردد.