قرص سیپروفکت ۵۰۰ برای چیست؟ سیپروفکت چه کاربردی دارد؟ باید گفت که قرص سیپروفکت جهت درمان عفونت های باکتریایی برای بیماران تجویز می شود.
این دارو برای درمان عفونت هایی همچون عفونت های سینه، مجاری ادرار، دستگاه گوارش، استخوان و مفاصل، منتقل شونده از راه تماس جنسی و التهاب پروستات مناسب است. برخی عفونت های چشمی نیز به کمک سیپروفلوکساسین درمان می شوند. اطلاعات این دارو در پایین به صورت یک جدول بیان شده اند.
نوع دارو | آنتی بیوتیک کوئینولونی |
موارد تجویز | درمان عفونت ها |
نام دیگر | سیپروکسین |
اشکال دارویی | قرص، مایع خوراکی و تزریقی |
کاربرد قرص سیپروفکت
سیپروفکت برای چیست؟ پزشکان این دارو را برای درمان عفونت های باکتریایی همچون موارد زیر تجویز می کنند:
- عفونت های پوستی
- عفونت های ریوی یا مجاری هوایی از جمله سل، پنومونی، برونشیت مزمن و عفونت دستگاه تنفسی تحتانی
- عفونت های استخوانی
- عفونت های مفصلی
- عفونت های ناشی از برخی باکتری ها همچون اشریشیا در مجاری ادراری
- اسهال عفونی ناشی از اشریشیا، کمپیلوباکتر ژژونی و شیگلا
- مبتلایان به سیاه زخم که به تب، افت شمار گلبول های سفید و عفونت های درون شکمی ابتلا یافته اند.
- تب تیفوئید
- سوزاک دهانه رحم و میزراه
- پروستاتیت باکتریایی مزمن
- سیستیت بینابینی غیر پیچیده حاد
طریقه مصرف قرص سیپروفکت
مصرف کنندگان می توانند سوال های خود را با پزشک یا داروساز خود مطرح کنند. این دارو را باید 2 بار در روز و طبق دستور پزشک با یا بدون غذا مصرف کرد. در صورت نصف کردن، جویدن یا خرد کردن قرص خوراکی این دارو، فرد تلخی آن را در دهان احساس خواهد کرد. شرکت سازنده، بلع این دارو را به صورت کامل توصیه می کند.
مقاله مرتبط:
عوارض قرص سیپروفکت ۵۰۰
در صورت مشاهده علائم واکنش حساسیتی به سیپروفلوکساسین باید فورا به دنبال مراقبت اورژانسی بود. کهیر، مشکل در تنفس، تورم صورت و گلو، تب، گلو درد، سوزش چشم ها، درد پوستی، بروز راش های قرمز یا بنفش و گسترده شدن آن ها در سطح پوست همگی از جمله علائم یاد شده هستند.
سیپروفلوکساسین می تواند سبب بروز عوارض جانبی جدی از جمله مشکلات تاندونی، آسیب به اعصاب، تغییرات رفتاری یا خلقی شدید یا افت قند خون شود. در صورت بروز موارد زیر باید مصرف این دارو را متوقف کرده و با پزشک خود تماس گرفت:
افت قند خون:
سردرد، گرسنگی، تحریک پذیری، گیجی، حالت تهوع، ضربان سریع قلب و لرزش دست
علائم آسیب عصبی:
بی حسی، گزگز، سوزش در دست ها، بازو ها، پا یا کف آن
تغییرات خلقی یا رفتاری جدی:
نگرانی، گیجی، بی قراری، سو ظن، توهم، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، افکار خودکشی
علائم پارگی تاندون:
درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی، مشکلات حرکتی یا بروز صدا در هر کدام از مفاصل
داروی سیپروفلوکساسین در موارد نادر می تواند سبب آسیب به شریان آئورت شود. آئورت یکی از شریان های اصلی بدن است. این وضعیت می تواند به خونریزی خطرناک یا مرگ منتهی شود. در صورت احساس درد شدید و مداوم در قفسه سینه، معده یا کمر باید فورا مراقبت اورژانسی درخواست کرد.
در صورت بروز موارد زیر نیز باید پس از قطع مصرف با پزشک تماس گرفت:
- درد شکمی شدید، اسهال خونی یا آبکی
- تپش قلب، لرزش سینه، تنگی نفس و گیجی ناگهانی
- هر گونه راش پوستی صرف نظر از شدت آن
- ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی
- مقادیر اندک یا عدم دفع ادرار
- یرقان
- افزایش فشار درون جمجمه: سردرد شدید، زنگ زدن گوش ها، گیجی، حالت تهوع، مشکلات بینایی، درد در پشت گوش ها
بیشتر بدانید…
چه داروها و خوراکی هایی با قرص سیپروفکت تداخل دارند؟
برخی دارو ها در صورت مصرف همزمان با سیپروفلوکساسین می توانند اثر بخشی آن را بسیار کاهش دهند. افراد در هنگام ملاقات با پزشک باید او را از دارو های مصرفی خود مخصوصا موارد زیر آگاه کنند:
- کلوزاپین، سیکلوسپورین، متوتروکسات، فنی توئین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل و تئوفیلین
- رقیق کننده های خون همچون وارفارین
- دارو های قلبی یا ادرار آور
- دارو های خوراکی دیابت
- محصولات حاوی کافئین
- دارو های درمان افسردگی یا بیماری روانی
- دارو های استروئیدی همچون پردنیزون
- دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی همچون آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام
خوراکی های سرشار از کلسیم همچون محصولات لبنی یا آب میوه های غنی شده با کلسیم می توانند اثر این دارو را کاهش دهند. سیپروفلوکساسین را باید حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت بعد از صرف مواد غذایی سرشار از کلسیم مصرف کرد. البته، در صورتی که این خوراکی ها بخشی از یک وعده غذایی بزرگ تر باشند، مصرف سیپروفلوکساسین مشکلی ندارد.
مواد غذایی دیگر، اثر چسبندگی کلسیم را کاهش می دهند. مصرف کنندگان می توانند درباره مصرف ایمن مکمل های غذایی به همراه این دارو از پزشک یا داروساز خود سوال کنند. جهت کسب بهترین نتایج باید مقادیر مصرفی آنتی بیوتیک را در فواصل زمانی یکسان مصرف کرد. جهت کمک به یادآوری وعده مصرف بهتر است این دارو ها هر روز در ساعت مشخصی میل شوند.
بیماران باید حتی در صورت بهبودی نسبی دوره مصرفی این دارو را کامل کنند. توقف زود هنگام مصرف سیپروفلوکساسین می تواند به بازگشت عفونت منجر شود. در صورت تداوم یا بدتر شدن بیماری باید به پزشک اطلاع داد.
پروفسور حسین کرمی متخصص مجاری ادراری
احمد
پنجشنبه ۱۲ بهمن ۲( 5 ماه پیش)
تعداد بازدید: 43
مشاهده پرسش
