علائم اچ پی وی (hpv) در زنان چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی یا ویروس hpv  عامل زگیل تناسلی و همچنین سرطان گردن رحم است. ویروس اچ پی وی می تواند از طریق تماس جنسی و یا تماس جنسی بین پوست و پوست از کسی که ویروس دارد، منتقل شود. علائم hpv در زنان چیست؟ از کجا بفهمیم زگیل تناسلی داریم؟

hpv چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از رایج ترین عفونت های منتقله از راه جنسی (STIs) است . این ویروس می تواند از طریق تماس جنسی پوست به پوست منتقل شود. انواع مختلفی از ویروسHPV وجود دارند.

بعضی از انواع آن که زگیل های تناسلی را ایجاد می کنند با ریسک (خطر) پایین نامیده می شوند. و برخی از انواع این ویروس می توانند منجر به سرطان گردن رحم، مقعد و یا سرطان دهانی شوند و به انواخ پر خطر شناخته می شوند.  هیچ درمان شناخته شده ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد، اما واکسن موجود می تواند بدن را در برابر برخی از انواع این ویروس محافظت کند.

ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV بیش از 200 نوع دارد. در حدود 40 نوع از این موارد قادر به آلوده کردن نواحی تناسلی، دهان و حلق هستند. از جمله نواحی تناسلی می توان به فرج، واژن، دهانه رحم، داخل و اطراف مقعد، آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه اشاره کرد. این انواع از HPV در حین تماس جنسی منتقل می شوند. دیگر انواع ویروس HPV سبب ایجاد زگیل های رایج همانند زگیل های دست و پا شده و از طریق تماس جنسی منتقل نمی شوند. ابتلا به عفونت HPV تناسلی بسیار رایج است.

در حقیقت اغلب افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در بازه ای از زندگی خود به HPV دچار می شوند. اغلب افراد مبتلا به HPV هیچ گونه علائمی نداشته و احساس تندرستی می کنند. به همین دلیل افراد از ابتلای خود مطلع نمی شوند.

آیا ویروس hpv از بین میرود؟

اکثر عفونت های HPV تناسلی به هیچ عنوان مضر نبوده و خود به خود از بین می روند. با این حال، برخی از انواع HPV می توانند به بروز زگیل های تناسلی یا تعدادی از سرطان ها منجر شوند. انواع 6 و 11 ویروس HPV عامل بروز اغلب زگیل های تناسلی هستند. با اینکه ابتلا به زگیل ها آزار دهنده است اما این موارد در دسته انواع کم خطر HPV جای گرفته و سبب بروز سرطان یا دیگر مشکلات جدی سلامتی نمی شوند. موارد بسیاری از انواع HPV می توانند به بروز سرطان منجر شوند اما با این حال عامل اغلب سرطان های مرتبط با HPV انواع 16 و 18 هستند.

این موارد انواع پر خطر ویروس HPV نامیده می شوند. سرطان دهانه رحم در اغلب موارد با ویروس HPV ارتباط دارد. البته باید گفت که این ویروس توانایی ایجاد سرطان در نواحی فرج، واژن، آلت تناسلی، مقعد، دهان و حلق را نیز دارد. هیچ درمانی برای ابتلا به HPV وجود ندارد؛ اما می توان جهت پیشگیری از تاثیر منفی HPV بر سلامت فرد اقدامات بسیاری انجام داد.

واکسن هایی وجود دارند که در برابر ابتلا به برخی انواع HPV مصونیت ایجاد می کنند. پزشک یا پرستار می توانند زگیل های تناسلی را از بین برند. انواع پر خطر HPV را می توان قبل از سرطانی شدن به آسانی درمان کرد. این گفته بیانگر اهمیت انجام متداول آزمایش های پاپ اسمیر یا ابتلا به HPV می باشد. کاندوم ها و محافظ های دهانی با اینکه مصونیت کامل ایجاد نمی کنند اما می توانند احتمال ابتلا به HPV را کاهش دهند.

چگونگی ابتلا به HPV

ویروس اچ پی وی به آسانی از طریق تماس مستقیم پوستی با فرد مبتلا انتقال می یابد. این عفونت هنگامی انتقال می یابد که فرج، واژن، دهانه رحم یا مقعد فرد با حلق، دهان یا نواحی تناسلی فرد دیگر (معمولا در هنگام رابطه جنسی) تماس پیدا می کند. این بیماری حتی در صورت عدم انزال منی یا دخول آلت تناسلی به واژن، مقعد یا دهان نیز می تواند انتقال یابد.

HPV رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی بوده و در اغلب موارد چندان جای نگرانی نیست. این بیماری معمولا به صورت خود به خود از بین رفته و افراد حتی از ابتلا به آن مطلع نمی شوند. شایان ذکر است که اغلب افراد فعال از نظر جنسی در بازه ای از زندگی خود به این بیماری مبتلا می شوند. بنابراین، در صورت ابتلا دلیلی برای ترسیدن یا شرمندگی وجود ندارد.

زگیل تناسلی چه شکلی است؟

زگیل تناسلی رشد پوست در نواحی کشاله ران، ناحیه تناسلی یا مقعد می باشند. این زگیل ها می توانند اندازه ها و اشکال مختلفی داشته باشند. بعضی ها شبیه تکه های سفید مسطح، و برخی دیگر لکه مانند، مثل شاخه های کوچک گل کلم هستند. گاهی اوقات این زگیل ها قابل رویت نیستند.

اچ پی وی یک ویروس است. برخی از انواع مشخص ویروس عامل زگیل تناسلی بوده و برخی دیگر از انواع آن باعث تغییراتی در سلول های گردن رحم و در نتیجه سرطان گردن رحم می شوند.اچ پی وی و زگیل های تناسلی می توانند از طریق تماس جنسی و یا تماس جنسی بین پوست و پوست از کسی که ویروس دارد، منتقل شود.

از کجا بفهمیم زگیل تناسلی داریم؟

ویروس پاپیلومای انسان رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی است. در صورتی که فرد در گذشته از نظر جنسی فعال بوده یا در زمان حال فعالیت جنسی دارد، به احتمال زیاد در معرض این ویروس قرار گرفته است. تشخیص ابتلا به HPV می تواند اندکی دشوار باشد. ویروس HPV می تواند قبل از تشخیص به وسیله علائم و نشانه ها، مدتی را در بدن سپری کند. از جمله این علائم می توان به بروز برآمدگی پوستی و خارش اشاره کرد. دانستن عملکرد ویروس HPV در بدن و نوع تغییرات ایجاد شده توسط آن می تواند نقش مهمی را در حفظ سلامت فرد ایفا کند.

اکثر افراد مبتلا به اچ پی وی علائمی ندارند. اما اگر مبتلا به علائم شوند؛ این علائم می توانند خفیف بوده به طوری که فرد حتی اطلاعی از آلوده بودن خود نداشته باشد. این علائم می توانند شامل درد، خارش و خونریزی بوده و یا شامل وجود زگیل تناسلی قابل مشاهده باشند. برخی از انواع HPV می توانند باعث ایجاد زگیل شوند.

HPV-6 و HPV-11 دو نمونه هستند. انواع دیگر ، مانند HPV-16 و HPV-18 ، باعث ایجاد زگیل نمی شوند اما می توانند منجر به سرطانهای خاصی شوند.
با HPV دهانی ، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گوش درد
• کوفتگی
• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• گلو درد که نمی رود
• درد هنگام بلع
• تورم غدد لنفاوی

علائم hpv در زنان چیست؟

علائم اچ پی وی در زنان به چه صورت است؟ علائم hpv احتمالاً 2 تا 3 ماه بعد از ابتلا به عفونت رخ می دهند. اما شما می توانید به این علائم از 3 هفته تا چند سال پس از عفونت نیز مبتلا شوید. زگیل های تناسلی قابل مشاهده تنها در حالتی که عفونت فعال است، ظاهر می شوند. اما هنگامی که زگیل قابل مشاهده نباشد نیز امکان انتقال ویروس وجود دارد. در واقع، رایج ترین علامت ابتلا به عفونت HPV عدم وجود هر گونه علامت است. پزشکان چنین بیماری هایی را عفونت های بدون علامت نام گذاری می کنند.

همچنین، این امکان وجود دارد که بدن بدون آگاهی فرد این ویروس را خارج کند. چنین مواردی را عفونت موقت یا گذرا می نامند. این نوع عفونت HPV بیشترین شیوع را در زنانی دارد که سن پایینی داشته و از نظر جنسی فعال هستند. عدم بروز علائم، به طور ویژه در انواع پر خطر HPV رخ می دهد. به همین دلیل نیز ملاقات متداول با متخصص زنان جهت انجام آزمایش و غربالگری اهمیت دارد.

علائم زگیل تناسلی با شیوع کمتر

از کجا بفهمیم زگیل تناسلی داریم؟ ابتلا به علائم عفونت HPV بیشتر به دلیل ابتلا به زگیل های تناسلی ناشی از ویروس می باشد. علائم این بیماری به شرح زیر است:

1- توده ها و برآمدگی های ناحیه تناسلی

HPV یک عفونت منتقل شونده جنسی است که از طریق تماس پوستی مستقیم با فرد آلوده منتقل می شود. بنابراین، نواحی تناسلی در معرض بیشترین خطر ابتلا قرار دارند. فرج و واژن در زنان و آلت تناسلی و کیسه بیضه در مردان (از نقاط ایجاد زگیل تناسلی در مردان) از جمله نواحی تناسلی به شمار می روند. در صورت انجام رابطه جنسی مقعدی، مقعد نیز یکی از نواحی مستعد ابتلا قرار خواهد گرفت. زگیل های تناسلی زائده های گوشتی بدون دردی هستند که توسط ویروس HPV ایجاد می شوند.

این زگیل ها در حین استحمام، تراشیدن مو های زائد یا رابطه جنسی توجه فرد یا شریک او را به خود جلب می کنند. در صورت مشاهده هر گونه زائده یا ضایعات پوستی در نواحی تناسلی مراجعه به پزشک الزامی است. HPV تنها عفونت منتقل شونده جنسی نیست که سبب ایجاد تغییرات در پوست ناحیه تناسلی می شود.

2- خارش ناحیه تناسلی

خارش ناحیه تناسلی علامت اختصاصی ابتلا به عفونت HPV نبوده و عوامل مختلفی از جمله عفونت های قارچی و واکنش های حساسیتی می توانند این علامت را ایجاد کنند. با این حال، در صورت بروز احساس خارش در ناحیه پدیدار شدن برآمدگی های گوشتی احتمال ابتلا به عفونت HPV وجود دارد. در این مواقع مراجعه به متخصص زنان تصمیمی درست است. همانطور که در بالا گفته شد در صورت انجام رابطه جنسی مقعدی امکان بروز این علائم در اطراف مقعد نیز وجود دارد. با اینکه خارش و بروز زائده های گوشتی در ناحیه مقعد بیشتر بیانگر ابتلا به هموروئید است اما باید تشخیص این موضوع را بر عهده پزشک قرار داد.

HPV و زگیل های تناسلی چگونه تشخیص داده می شوند؟

پزشک اغلب از شما می پرسد آیا می توانید زگیل های تناسلی را با نگاه کردن به ناحیه تناسلی و ناحیه مقعد خود مشاهده کنید یا نه. همچنین ممکن است در مورد علائم و عوامل خطر شما سؤالاتی را بپرسد. عوامل خطر ، مواردی هستند که احتمال ابتلا به عفونت را بالا می برند. گاهی اوقات پزشک برای آزمایش از بافت زگیل یک نمونه می گیرد. در خانم ها، اگر آزمایش پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک می تواند آزمایش HPV را انجام دهد تا وجود انواع پرخطر ویروس را شناسایی کند.

درمان ویروس اچ پی وی و زگیل تناسلی

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما علائم را می توان درمان کرد. با پزشک خود در رابطه با اینکه باید زگیل های تناسلی قابل مشاهده را درمان کنید یا نه مشورت کنید. معمولاً خود به خود درمان می شوند اما امکان انتقال و سرایت آن وجود دارد. اکثر مردم به دلیل وجود علائم و یا ظاهر این زگیل ها اقدام به درمان می کنند. اما اگر علائمی ندارید و نگران ظاهر آن نیستید، می توانید صبر کرده تا خود به خود بهبود یابند.

اگر تصمیم به درمان زگیل های تناسلی دارید، با پزشک خود در مورد بهترین درمان مناسب برای شما مشورت کنید. پزشک می تواند با تجویز داروهایی یا برداشت آن ها با لیزر، جراحی یا انجماد اقدام به درمان کنند.

حتی اگر شما زگیل های خود را درمان کردید و یا آن ها بدون درمان برطرف شدند ، عفونت HPV می تواند در سلول های بدن شما باقی مانده باشد. حتی اگر علائمی نداشته باشید ، نیز می تواند عفونت را به شریک جنسی خود منتقل کنید.

آیا می توان از HPV و زگیل های تناسلی پیشگیری کرد؟

بهترین روش پیشگیری از زگیل های تناسلی – یا هر نوع بیماری منتقله از راه جنسی دیگر – عدم داشتن رابطه جنسی و یا تماس جنسی پوست به پوست است. اگر رابطه جنسی دارید، آن را محافظت شده انجام دهید. از کاندوم استفاده کنید. کاندوم می تواند باعث کاهش خطر بروز زگیل تناسلی شود، اما از کل ناحیه تناسلی در برابر تماس پوست با پوست محافظت نمی کند.

• قبل از برقراری رابطه جنسی با کسی، با او درباره ی بیماری های منتقله از راه جنسی صحبت کنید. به یاد داشته باشید که فرد بدون آگاهی از بیماری خود می تواند آلوده شود.
• اگر علائم STI (بیماری های آمیزشی) را دارید، رابطه جنسی نداشته باشید.
• با کسی که علائمی دارد یا ممکن است در معرض STI(بیماری های آمیزشی) قرار باشد، رابطه جنسی نداشته باشید.
• داشتن چندین شریک جنسی باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت می شود.
• اگر شما 26 سال یا کمتر دارید، می توانید شات HPV را دریافت کنید. واکسن HPV می تواند شما را در برابر زگیل های تناسلی محافظت کند. سه نوع واکسن HPV موجود است.

انواع پر خطر HPV چیست؟

متاسفانه، افراد مبتلا به انواع پر خطر HPV تا زمانی که مشکلات جدی در سلامت آن ها به وجود نیامده هیچ گونه علامتی از ابتلا نشان نمی دهند. به همین دلیل نیز انجام بررسی های متداول از اهمیت بالایی برخوردار است. در بسیاری از موارد، می توان با یافتن تغییرات سلولی غیر طبیعی از بروز سرطان دهانه رحم پیشگیری کرد.

ویروس hpv و سرطان

در صورت عدم درمان این تغییرات، امکان بروز سرطان وجود دارد. با انجام آزمایش پاپ اسمیر می توان به وجود سلول های غیر طبیعی در دهانه رحم پی برد. این آزمایش به صورت مستقیم وجود سرطان یا حتی ویروس HPV را تشخیص نمی دهد، بلکه به بررسی تغییرات سلولی غیر طبیعی می پردازد که توسط ویروس HPV ایجاد شده اند.

پزشک یا پرستار می توانند این نواحی مبتلا را پایش کرده و تغییرات غیر طبیعی را قبل از تبدیل شدن به موارد جدی تر درمان کنند. تاکنون آزمایشی جهت تشخیص ابتلا به انواع پر خطر HPV در ناحیه فرج، آلت تناسلی مردانه، مقعد یا حلق طراحی نشده و خود ویروس HPV نیز نشانه ای از خود بروز نمی دهد. در صورت سرطانی شدن این تغییرات امکان دارد علائمی بروز دهند. به علائم سرطان های زیر توجه کنید:

سرطان آلت تناسلی مردانه

در این سرطان امکان دارد تغییراتی در رنگ و ضخامت پوست آلت به وجود آمده و یا زخمی دردناک بر روی آن پدیدار شود.

سرطان مقعد

 این نوع سرطان می تواند سبب بروز خونریزی، درد، خارش و ترشح در ناحیه مقعد شده و یا در عملکرد دفعی بیمار تغییراتی ایجاد کند.

سرطان دهانه رحم

 در این نوع سرطان رنگ و ضخامت پوست دهانه رحم تغییر می کند. علاوه بر آن، امکان بروز توده، خارش و درد مزمن نیز وجود دارد.

سرطان حلق

 سرطان حلق می تواند سبب بروز گلو درد، درد مزمن گوش، سرفه مداوم، سختی در بلع یا تنفس، کاهش وزن و ایجاد توده در گردن بیمار شود.

در صورت ابتلا به این موارد باید فورا به پزشک مراجعه شود.

آیا فرد در صورت ابتلا به انواع پر خطر HPV، به سرطان مبتلا خواهد شد؟

انواع پر خطر ویروس HPV می توانند سبب غیر طبیعی شدن سلول های طبیعی شوند. این سلول های غیر طبیعی نیز با گذشت زمان به سلول های سرطانی تبدیل می شوند.

ویروس hpv و سرطان دهانه رحم

با اینکه انواع پر خطر HPV اغلب سلول های دهانه رحم را تحت تاثیر قرار می دهند، اما می توانند سبب بروز سرطان در نواحی واژن، فرج، مقعد، آلت تناسلی مردانه، دهان و حلق نیز شوند. خبر خوب این است که اغلب افراد مبتلا به عفونت های HPV بدون ابتلا به مشکلات جدی سلامتی درمان می شوند. علت ابتلای برخی افراد به عفونت های بلند مدت HPV، تغییرات سلولی پیش سرطانی و سرطان مشخص نیست. با این حال اثبات شده که ابتلا به بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی می تواند احتمال ایجاد سرطان دهانه رحم توسط HPV را افزایش دهد.

مصرف سیگار نیز احتمال ایجاد سرطان دهانه رحم توسط HPV را افزایش می دهد. با اینکه هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد اما ابتلا به سرطان چندین سال طول کشیده و سلول های غیر طبیعی در دهانه رحم را می توان قبل از سرطان شدن درمان کرد. اکثریت غالب عفونت های HPV موقت و کم اهمیت هستند. بنابراین، در صورت ابتلا به HPV چندان جای نگرانی وجود ندارد. با این حال، باید تمامی بررسی ها و آزمایش های دوره ای از جمله پاپ اسمیر و HPV را انجام داد.

درمان ویروس hpv

عفونت HPV گاهی می تواند به خودی خود از بین برود، گرچه دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چگونه این امر اتفاق می افتد. واکسن هایی که از HPV 16 و 18 محافظت می کنند توسط WHO توصیه می شود و برای استفاده در بسیاری از کشورها تأیید شده است. غربالگری و درمان ضایعات پیش از سرطان در زنان 30 سال و بیشتر روشی مقرون به صرفه برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم است.