شناخت علائم زگیل تناسلی زنان به شما کمک خواهد کرد تا بیماری زگیل تناسلی را بهتر بشناسید. زگیل های تناسلی یکی از شایعترین بیماری های منتقله از راه تماس جنسی در جهان هستند. در ادامه علائم و نشانه های این بیماری را به همراه عکس زگیل تناسلی در زنان، و همچنین عکس زگیل تناسلی خفیف در زنان را مشاهده خواهید کرد.
زگیل تناسلی زنان چیست؟
زگیل تناسلی زنان نوعی بیماری مقاربتی (STD) است. این بیماری باعث ایجاد زگیل (برجستگی های کوچک یا رشد) در داخل و اطراف اندام تناسلی و راست روده می شود. با وجود آنکه برخی از زگیل ها بسیار کوچک هستند، اما می توانید آنها مشاهده کنید و حتی علائم زگیل تناسلی داخل واژن را احساس کنید.
عکس زگیل تناسلی واژن
آیا زگیل تناسلی در زنان شایع است؟
این ویروس در واقع به گروهی بیش از 60 ویروس اشاره دارد که توسط دانشمندان شناسایی شده است و مسئول ایجاد زگیل در هر جایی از بدن میباشد، ولی تنها بعضی از گونه های این ویروس از طریق جنسی انتقال می یابد. کارشناسان بر آورد میکنند که ۲۶ میلیون نفر از آمریکایی ها آلوده به ویروس پاپیلومای انسانی هستند و به نظر میرسد که این میزان رو به افزایش است حدود یک سوم از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی از طریق تماس جنسی گسترش می یابد و تنها در ناحیه تناسلی زندگی می کنند.
فقط یک نوع از این ویروس باعث ایجاد زگیل تناسلی میشود .انواع دیگر HPV باعث ایجاد سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های ناحیه تناسلی میشود . این ویروس مانند بسیاری از بیماری های منتقله از راه جنسی ، معمولا باعث عفونت نهفته میشود و یا اینکه علائم قابل رویت ندارد.
دلایل انتقال زگیل تناسلی در زنان
زگیل های تناسلی در اثر ابتلا به ویروس HPV به وجود می آیند. HPV نوعی عفونت منتقل شونده جنسی است. به گفته مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها، HPV رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا می باشد. این بیماری نزدیک به 79 میلیون نفر را در ایالات متحده مبتلا کرده که اغلب آن ها نیز افراد بالغ با سن کمتر از 30 سال می باشند. هر ساله نزدیک به 14 میلیون مورد ابتلای جدید به این بیماری در ایالات متحده گزارش می شود. فرد مبتلا می تواند به روش های زیر ویروس را به دیگران منتقل کند:
- ارتباط جنسی از راه واژن، مقعد یا دهان
- تماس پوستی مستقیم در نواحی تناسلی
- زایمان
زگیل های تناسلی همیشه بلافاصله پس از ابتلای فرد پدیدار نمی شوند. ظاهر شدن این زگیل ها می تواند چندین ماه یا سال به طول انجامد. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها بیان دارد که اغلب افراد بدون دریافت درمان با ویروس مقابله کرده و این مورد هیچ مشکلی برای سلامت فرد ایجاد نمی کند. پس از دفع یا از بین بردن ویروس، فرد توانایی انتقال این بیماری را نخواهد داشت. HPV انواع بسیار متنوعی دارد. انواعی از HPV که سبب بروز زگیل تناسلی می شوند، سرطان زا نیستند.
آیا ویروس hpv خطرناک است؟
2- جراحی
در این روش پزشک زگیل ها را با تیغ جراحی از بین می برد. قبل از این فرایند، در ناحیه درمان داروی بی حسی موضعی اعمال می شود.
3- الکتروکاتری
در این روش پزشک به وسیله یک ابزار الکتریکی زگیل ها را سوزانده و از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می کند.
4- لیزر
در این فرایند، جراح با استفاده از پرتو نوری پر قدرت زگیل ها را از بین می برد. این درمان پس از انجام شدن می تواند سبب بروز درد و تحریک پذیری شود.
می توانید اجازه دهید زگیل ها خود به خود از بین روند. در عرض سه ماه، 20 تا 30 درصد از زگیل های غیر گردن رحم خود به خود رفع می شوند.
در نهایت طبق تجربه ای که دارم باید بگویم که بهترین درمان زگیل در مردان و زنان استفاده از کرایوتراپی است.
زگیل تناسلی در زنان چه عوارضی دارد؟
بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد. انواعی که سبب ایجاد زگیل تناسلی می شوند سرطان زا نیستند. این زگیل ها حتی در صورت عدم درمان، سرطانی نمی شوند. با این حال، امکان دارد فرد همزمان به بیش از یک نوع از ویروس HPV مبتلا شود. حداقل 14 نوع از ویروس HPV توانایی ایجاد سرطان از جمله سرطان دهانه رحم را دارند. در صورت ابتلای خانم ها به زگیل تناسلی، پزشک انجام غربالگری و بررسی وجود علائم سرطان دهانه رحم یا انواع پر خطر HPV را پیشنهاد می دهد.
به خانم ها توصیه میشود که موارد زیر را رعایت کنند:
- خانم های 21 تا 29 ساله باید هر 3 سال یکبار آزمایش غربالگری دهانه رحم را انجام دهند. این آزمایش به تست پاپ اسمیر نیز شناخته می شود.
- خانم های 30 تا 65 ساله باید هر 3 سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر یا هر 5 سال یکبار پاپ اسمیر و HPV را انجام دهند.
- خانم های 30 تا 65 ساله همچنین می توانند هر 5 سال یکبار تنها آزمایش ابتلا به HPV را انجام دهند.
غیر طبیعی یا نامشخص بودن نتایج آزمایش پاپ اسمیر الزاما به معنای ابتلای فرد به سرطان نیست. پزشک جهت بررسی هر گونه تغییرات در سلول های دهانه رحم انجام آزمایش های دیگر را نیز تجویز خواهد کرد. زنان باردار و دارای سابقه ابتلا به زگیل های تناسلی باید سابقه خود را با پزشک در میان بگذارند. در این موارد احتمال بروز هر گونه عوارض بارداری یا مشکلات برای نوزاد نادر است. ابتلا به زگیل تناسلی در حین بارداری می تواند فرایند زایمان را دشوار تر کند.
سوالات زگیل تناسلی در بانوان
آیا پیشگیری از بارداری می تواند سبب ایجاد مصونیت در برابر زگیل های تناسلی یا عفونت HPV شود؟
اجتناب از برقراری رابطه جنسی می تواند از انواع HPV پیشگیری کند که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند. افراد حتی با اجتناب از رابطه جنسی نیز می توانند به HPV مبتلا شوند. از این موارد ابتلا می توان به انواعی اشاره کرد که سبب بروز زگیل های رایج پوستی می شوند. برخی محققان گمان می کنند که عفونت HPV می تواند در هنگام زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود. دلیل آن نیز مطالعاتی است که ابتلا به عفونت HPV را در کودکان خردسال و راهبه های منزوی گزارش کرده اند.
همچنین، تماس دستی تناسلی و دهانی تناسلی نیز به عنوان روش های انتقال ویروس بیان شده اند. HPV معمولا به وسیله تماس جنسی مستقیم در حین فعالیت جنسی منتقل می شود. این ویروس در مایعات بدن یافت نشده و از طریق آن ها منتقل نمی شود. همچنین، HPV در خون یا اندام های برداشته شده جهت پیوند نیز یافت نشده است. به نظر می رسد استفاده از کاندوم خطر انتقال ویروس HPV را در حین فعالیت جنسی کاهش می دهد اما به صورت کامل از آن جلوگیری نمی کند. دارو های اسپرم کش یا روش های هورمونی پیشگیری از بارداری قادر به جلوگیری از انتقال این عفونت نیستند.
آیا آزمایشی جهت تشخیص ابتلا به زگیل های تناسلی وجود دارد؟
گاهی اوقات با مشاهده تغییراتی که در نتیجه آزمایش پاپ اسمیر نشان داده می شود، می توان به حضور HPV در بدن فرد مشکوک شد. این آزمایش سلول های غیر طبیعی را تشخیص می دهد که می توانند به سلول های سرطانی تبدیل شوند. عفونت HPV می تواند سبب ایجاد تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم شود که در آزمایش پاپ اسمیر نشان داده می شوند. در صورتی که نتیجه آزمایش پاپ اسمیر یک خانم غیر طبیعی باشد، آزمایش های پیشرفته تری برای او انجام خواهد شد. ابتلا به HPV را می توان به وسیله نمونه برداری نیز تشخیص داد.
در صورت عدم درمان زگیل های تناسلی چه اتفاقی خواهد افتاد؟
در برخی افراد زگیل های تناسلی ظرف چند ماه یا سال به صورت خود به خود از بین خواهند رفت. در موارد دیگر در صورت عدم درمان امکان دارد این زگیل ها مقاوم شده، رشد کرده و دسته هایی را به وجود آورند. حتی از بین بردن زگیل ها نیز پیشگیری از بازگشت آن ها را تضمین نمی کند.
