هیدروسل، به تجمع مایعات در کیسه ی بیضه و در نزدیکی یک بیضه گفته می شود. تجمع مایعات در بیضه معمولاً در یک سمت رخ می دهد اما گاهی اوقات نیز می تواند در نزدیکی هر دو بیضه ایجاد شود. بیضه ی نرمال توسط یک کیسه با بافتی محافظ و نرم احاطه شده است.

این کیسه برای فراهم کردن حرکت آزادانه ی بیضه، مقدار کمی مایع روان کننده تولید می کند که فرد در حالت عادی، آن را احساس نمی کند. مایع اضافی معمولاً به درون سیاهرگ های کیسه ی بیضه تخلیه می شود. در صورتی که تعادل بین میزان مایع تولید شده و مایع تخلیه شده تغییر کند، مقداری مایع به عنوان یک هیدروسل تجمع می کند.

برای تشخیص هیدروسل بیضه در بزرگسالان، پزشک بیضه ها را معاینه می کند و ممکن است برای مشاهده ی بهتر، نوری به سمت کیسه ی بیضه بتاباند. در صورتی که هیدروسل بزرگ باشد و پزشک نتواند بیضه را لمس کند، این مایع ممکن است با یک سوزن و سرنگ تخلیه شود.

برای این که این رویه بدون درد باشد، یک بی حس کننده ی موضعی را در پوست بالای آن قسمت، تزریق می کنند. بعد از آن که مایع تخلیه شود، معاینه ی بیضه ها راحت تر خواهد بود. گاهی اوقات ممکن است پزشک، انجام آزمایش سونوگرافی از بیضه ها را برای بیمار تجویز کند که به منظور اطمینان از عدم وجود علت زمینه ای برای تشکیل هیدروسل، انجام می شود.