در صورتی که کودکی به مدت 3 ماه و بدون استفاده از داروهای ادرارآور و بدون داشتن بیماری خاصی از قبیل دیابت و صرع حداقل سه بار در هفته بستر خود را خیس کند مبتلا به شب ادراری می باشد. این بیماری تا سال 5 طبیعی است.

علل شب ادراری

در 80 درصد مواقع هیچ بیماری و عیب و نقص عضوی وجود ندارد. در 20درصد مواقع ممکن است: دیابت، عفونت ادراری، بیماری های مادرزادی کلیه، عیوب نخاع و بیماریهای سیستم اعصاب باعث شب ادراری باشند.

– عوامل روحی

تولد نوزاد جدید و کم شدن توجه پدر و مادر به بچه بزرگ، اختلاف پدر و مادر، مسافرت یا فوت والدین، تنبیه کودکان و ترس هیجان و اضطراب شدید کودک ناشی از مشاهده مناظره فیلمها و بازیهای کامپیوتری خطرناک می تواند از علل این بیماری باشد. شب ادراری در پسرها 2 برابر دختران می باشد.

– ارث

شب ادراری اغلب در کودکانی دیده می شود که والدین آنها در کودکی مبتلا به این بیماری بوده اند.

– کاهش ظرفیت مثانه 

از علل دیگر شب ادراری کاهش ظرفیت مثانه و انقباضهای خودبخودی مثانه می باشد و این کودکان در روز نیز تکرر و فوریت احساس دفع ادرار دارند.

درمان شب ادراری

اغلب  با گذشت زمان و رعایت نکات درمانی لازم بهتر می شوند. درمانهای متداول عبارتند از:

1- آموزش مناسب آدات تخلیه کامل ادرار

2- محدودیت مصرف مایعات 3 ساعت قبل از خواب

3- از بین بردن مسائل عاطفی و روحی که باعث اضطراب و مشکلات عصبی می شوند.

4- مصرف مایعات زیاد در روز و آموزش کودک برای تأخیر انداختن زمان ادرار کردن جهت افزایش حجم مثانه

5- استفاده از تشکچه های زنگ دار که در صورت تماس با ادرار به صدا درمی آید و موجب بیداری کودک می شود.

6- در صورت عدم درمان شب ادراری با توصیه های فوق و همراه بودن آن با بی اختیاری ادراری و تکرر ادرار روزانه مسائلی از قبیل دیابت، عفونت های ادراری، مثانه های عصبی و ناپایدار، عیوب نخاع و غیره محتمل است که باید با مراجعه به پزشک ارولوژی علت اصلی بررسی و تشخیص و درمان مناسب انجام شود.

دکتر حسین کرمی متخصص جراحی کلیه ، مجاری ادراری تناسلی و فوق تخصص درمان آندوسکوپی و لاپاراسکوپی