منظور از میکروپینس (یا اندام تناسلی کوچک) چیست؟ همان طور که از عبارت «میکروپنیس» مشخص است، آلت تناسلی افراد مبتلا به این مشکل کوچک تر از حد نرمال می باشد. اما دقیقاً چقدر کوچک؟
پزشکان این عارضه را زمانی تشخیص می دهند که طول آلت تناسلی در حالت کشیده، ۲.۵ انحراف معیار کمتر از میانگین اندازه طبیعی برای سن فرد باشد.
منظور از کوچک بودن آلت چیست؟
در افراد بزرگسال، اگر طول آلت کمتر از ۲.۸ اینچ (حدود ۷ سانتی متر) باشد، فرد مبتلا به آلت تناسلی کوچک است. در نوزادان، طول آلت کمتر از ۰.۷۵ اینچ (حدود ۱.۹ سانتی متر)، در دسته آلت تناسلی کوچک قرار می گیرد. با توجه به اینکه طول طبیعی آلت تناسلی نوزادان پسر معمولاً بین ۱.۱ تا ۱.۶ اینچ (حدود ۲.۸ تا ۴ سانتی متر) در حالت کشیده می باشد، ۱.۹ سانتی متر به شکل قابل توجهی کمتر از حد نرمال است!
آلت تناسلی کوچک چه مشکلاتی ایجاد می کند؟
کوچک بودن آلت تناسلی می تواند باعث ایجاد مشکلات متعددی شود که برخی از مهم ترین آن ها عبارتند از:
- مشکلات ادراری و اختلال در رابطه جنسی
- کاهش باروری: برخی از افراد مبتلا به میکروپنیس تعداد اسپرم پایینی دارند که می تواند باعث ناباروری یا کاهش توان باروری شود.
- مشکلات روحی و روانی: این عارضه تأثیر زیادی روی اعتماد به نفس فرد دارد. بسیاری از مردان مبتلا به آلت تناسلی کوچک دچار افسردگی یا مشکلات روانی دیگر می شوند.
چه عواملی باعث بروز مشکل آلت تناسلی کوچک می شوند؟
کوچک شدن آلت تناسلی زمانی رخ می دهد که رشد آلت تناسلی جنین پسر بعد از سه ماهه اول بارداری متوقف شود. توقف رشد آلت تناسلی معمولاً ناشی از اختلالات هورمونی است. پزشکان معتقدند که سطح پایین تستوسترون در دوران بارداری، علت اصلی بروز این مشکل می باشد. کمبود تستوسترون ممکن است بنا به دو دلیل زیر اتفاق بیفتد:
- بدن جنین در سه ماهه دوم و سوم بارداری، تستوسترون کافی تولید نمی کند.
- جنین نسبت به تستوسترون تولید شده، واکنش درستی نشان نمی دهد.
تحقیقات انجام شده روی بیماران ژاپنی (که در مجله غدد درون ریز و متابولیسم بالینی منتشر شده است) نشان می دهد که جهش های ژنتیکی در ژن SRD5A2 می تواند باعث کوچک شدن آلت تناسلی در پسرها شود. ژن SRD5A2 مسئول تولید آنزیمی به نام ۵-آلفا-ردوکتاز ۲ می باشد. این آنزیم نقش مهمی در تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون (DHT) دارد که یک آندروژن قوی تر محسوب می شود.
علاوه بر این، برخی عوامل محیطی نیز می توانند باعث افزایش احتمال بروز این عارضه شوند. به عنوان مثال، محققان متوجه شده اند که جهش در ژن AHRR (مهارکننده گیرنده هیدروکربن آروماتیک) ممکن است امکان ابتلای فرد به کوچک شدن آلت تناسلی را افزایش دهد.
همچنین، قرار گرفتن مادر در معرض آلاینده های شیمیایی مانند دی اکسین ها و آفت کش ها در دوران بارداری، می تواند روی رشد طبیعی آلت تناسلی جنین تأثیر منفی بگذارد.
اگر خودتان یا اطرافیانتان درگیر زگیل هستید، مقاله ی درمان زگیل تناسلی مردان را بخوانید.
آلت تناسلی کوچک چقدر رایج است؟
با وجود این که در مورد این مشکل کمتر صحبت می شود، اما آمارها نشان می دهند که از هر ۲۰۰ پسر متولد شده، ۱ نفر مبتلا به آلت تناسلی کوچک می باشد.
روش های درمانی سنتی
در گذشته، پزشکان معمولاً صورت مسأله را پاک کرده و تغییر جنسیت نوزادان پسر مبتلا به آلت تناسلی کوچک را توصیه می کردند. به این منظور، به والدین گفته می شد که فرزند پسر خود را به عنوان دختر بزرگ کنند!!!
جان مانی، بنیان گذار کلینیک هویت جنسیتی در دانشگاه جانز هاپکینز، یکی از اصلی ترین طرفداران این روش بود. او در سال ۱۹۷۵ با انتشار مقاله ای ادعا کرد که تغییر هویت جنسی یک نوزاد پسر و بزرگ کردن او به عنوان دختر، نتیجه موفقیت آمیزی داشته است.
اما بعدها، مطالعات انجام شده توسط میلتون دایموند و جان کولاپینتو نشان داد که روش تغییر هویت جنسی کاملاً شکست خورده بوده و تغییر هویت افراد منجر به مشکلات جدی روانی در بیماران خواهد شد.
در یکی از مطالعات آنها، به پسر مبتلا به آلت تناسلی کوچکی اشاره شد که در کودکی به عنوان دختر بزرگ شده بود. بیمار پس از فهمیدن حقیقت تصمیم گرفت به جنسیت اصلی خود بازگردد. اما این تعارض باعث شد که در نهایت، در سال ۲۰۰۴ به زندگی خود پایان دهد…
روش های درمانی مدرن برای درمان آلت تناسلی کوچک
امروزه، انجمن بین المللی اینترسکس (UKIA) تغییر جنسیت نوزادان پسر تنها به دلیل «کوچک بودن آلت تناسلی» را نوعی کودک آزاری قلمداد کرده و به شدت با این مسأله برخورد می کند.
به عقیده انجمن بین المللی اینترسکس، درمان هورمونی با تستوسترون می تواند باعث افزایش رشد آلت تناسلی شده و اندازه آن را به محدوده طبیعی برساند.
علاوه بر این، آلت تناسلی کوچک با جراحی فالولوپلاستی قابل بهبود می باشد. در این روش از پوست ساعد بیمار برای بازسازی آلت تناسلی استفاده می شود. سپس، یک پروتز قابل باد شدن (مانند حالت نعوظ) را داخل آن قرار داده تا عملکرد نعوظ شبیه سازی شود.
تحقیقات نشان داده اند که به کمک این روش بیماران می توانند رابطه جنسی نرمالی را تجربه کرده و در طولانی مدت دچار مشکل نشوند. البته لازم به ذکر است این جراحی بسیار پرریسک می باشد.
عسکری
شنبه ۲۳ فروردین ۴( 1 هفته پیش)
تعداد بازدید: 25
مشاهده پرسش
