اگر پوست ختنه گاه سفت (فیموزیس) داشته باشم، چه کاری باید انجام دهم؟ اگر شما نمی توانید پوست ختنه گاه خود را به طور کامل عقب بکشید (مخصوصاً اگر قرمز یا دردناک باشد)، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر پوست ختنه گاه شما عقب کشیده شده باشد و نمی توانید آن را دوباره به جلو آورید، باید به دنبال درمان فوری آن باشید. در بزرگسالان، سفتی پوست ختنه گاه در اکثر مواقع هیچ علائمی ندارد. مشکلات، معمولاً زمانی واضح تر می شوند که شما قصد برقراری رابطه جنسی و نعوظ داشته باشید.
حقایقی در مورد پوست ختنه گاه سفت (فیموزیس)
- در اکثر کودکان، پوست ختنه گاه پیش از سن 5 سالگی، به طور طبیعی به عقب کشیده نمی شود. در برخی از کودکان، تا سن 10 سالگی، جداسازی کامل پوست ختنه گاه صورت نمی گیرد.
- آسیب یا عفونت پوست ختنه گاه، ممکن است منجر به سفتی آن شود.
- باد کردن پوست ختنه گاه به هنگام دفع ادرار، به دلیل سفتی پوست ختنه گاه رخ می دهد، اما این شرایط ممکن است در کودکانی با پوست ختنه گاه طبیعی نیز اتفاق بیفتد.
- سفتی پوست ختنه گاه ممکن است مسیر طبیعی ادرار را مختل کند و در موارد شدید، موجب احتباس ادرار حاد می شود.
- پوست ختنه گاه سفت (فیموزیس)، ممکن است موجب تشکیل تومور در آلت تناسلی شود، اما بیمارانی که در کودکی ختنه شده اند، هرگز به تومور مبتلا نمی شوند.
به هنگام مراجعه به پزشک عمومی خود، چه چیزی در انتظارتان است؟
پزشک، شرایط مردان یا پسرانی با پوست ختنه گاه سفت را ارزیابی می کند. این ارزیابی معمولاً شامل پرسیدن سوابق پزشکی فرد، معاینه ی فیزیکی و آزمایشات تکمیلی می شود.
چه چیزی می تواند موجب سفتی آلت تناسلی من شود؟
در کودکان، فیموزیس معمولاً ارثی است، اما در بزرگسالان اغلب به علت نوعی بیماری پوستی به نام بالانیت زروتیکا اوبلیترانس می باشد که گاهی اوقات لیکن اسکلروزیس نیز نامیده می شود. ما علت دقیق این بیماری را نمی دانیم.
چه درمان هایی برای حل این مشکل وجود دارد؟
اگر راهکارهای محافظه کارانه ساده برای بهبود سفتی پوست ختنه گاه، با شکست مواجه شوند، معمولاً پزشک عمومی، شما را برای توصیه های بیشتر به یک اورولوژیست ارجاع می دهد.
اقدامات کلی
بهتر است از کشیدن پوست ختنه گاه سفت خودداری شود. هیچ اثبات علمی وجود ندارد که این کار، شرایط شما را درمان می کند و در واقع می تواند موجب پارگی و زخم شدن بیشتر آن شود. این شرایط ممکن است موجب تشدید فیموزیس شود که بعد ها نیاز به جراحی می شود. هرگز پوست ختنه گاه کودکان را به زور به عقب نکشید.
کرم های استروئیدی. در صورتی که زخم خفیف باشد، کرم های استروئیدی ممکن است پوست ختنه گاه را نرم کنند. در صورت بازگشت شرایط، از استعمال کرم خودداری کنید.
آنتی بیوتیک ها. اگر سواب ها هر گونه عفونتی را نشان دادند، ممکن است به مصرف آنتی بیوتیک نیاز باشد.
استفاده از کاندوم در طول برقراری رابطه ی جنسی، ممکن است راحت تر باشد.
جراحی
در صورتی که پوست ختنه گاه، در اثر شرایطی به نام بالانیت زروتیکا اوبلیترانس زخم شده باشد، ختنه کردن اصلی ترین درمان است. این عمل جراحی، یکی از قدیمی ترین عمل های پزشکی است و اغلب در هنرهای مذهبی و کهن به تصویر کشیده شده است.
عمل جراحی پرپوتیوپلاستی برای کودکانی با سفتی ختنه گاه مادرزادی، مؤثر است. در این عمل جراحی، چندین بُرش در نوک آلت تناسلی ایجاد می شود تا سر آلت تناسلی را نمایان کند. پوست ختنه گاه باید به طور مرتب عقب کشیده شود تا به طورکامل بهبود پیدا کند. عمل پرپوتیوپلاستی، تأثیر بسیار کمی در بزرگسالان دارد و در افرادی با پوست ختنه گاه بسیار تنگ ناشی از لیکن اسکلروزیس، مؤثر نیست.
فرنولوپلاستی. در صورتی که سفتی پوست ختنه گاه به دلیل کوتاهی آلت تناسلی باشد، فرونولوپلاستی بهترین گزینه است. گرچه، یک فرنولوم کوتاه ممکن است به علت زخم شدن پوست ختنه گاه باشد، بنابراین در برخی از بیماران، باید ختنه ی کامل انجام شود.
برداشتن بخشی از پوست ختنه گاه توصیه نمی شود. ممکن است باقی مانده پوست ختنه گاه دوباره زخم شود.
آیا ممکن است بیماری های دیگر موجب سفتی پوست ختنه گاه شوند؟
در بسیاری از شرایط، نیازی به ارجاع به اورولوژیست نیست و پزشک یا متخصص پوست می تواند مشکل را حل کند. بله، شرایطی که پوست ختنه گاه را دچار مشکل می کنند، عبارتند از:
- عفونت های ویروسی (زگیل های تناسلی، هرپس سیمپلکس تناسلی)
- عفونت باکتریایی (سفلیس، شانکروئید)
- بیماری های انگلی (گال، شپشک)
- اختلالات پوستی (لیکن پلانوس، پسوریازیس، درماتیت های تماسی، واکنش آلرژیک به دارو)
- بالانیتیس (نفوذ سلولهای پلاسما، بیماری رایتر)
- شرایط پیش سرطانی (زگیل تناسلی، بیماری بوون، اریتروپلازی، پاپولوزبونوئید)
- سرطان آلت تناسلی (کارسینوم مخاطی)