لیکن پلان اصولاً یک بیماری خودایمنی التهابی می باشد که مثل همه بیماری های خود ایمنی از قبیل لوپوس، آرتریت روماتوئید و غیره، با منشاء اختلال در سیستم ایمنی و با افزایش لنفوسیت های T در خون و همچنین حمله به سلول های خودی، باعث گرفتاری التهابی در همه جای بدن از جمله ناحیه تناسلی مردان و زنان می شود. این بیماری در میان سالی و بالای 30 سال خود را نشان می دهد.
علائم و نشانه های لیکن پلان تناسلی چیست؟
لیکن پلان تناسلی معمولاً با برجستگی های نامنظم و خارش دار و به رنگ قرمز یا بنفش در ناحیه تناسلی دیده می شود. این بیماری در مردان به رنگ صورتی یا قهوه ای و اغلب در کلاهک آلت تناسلی و با خارش و التهاب همراه می باشد.
در خانم ها نیز به صورت لکه های ارغوانی، قرمز تیره یا قهوه ای مایل به قرمز و یا لکه های سفید به همراه خارش، سوزش، مقاربت دردناک و تاول های کوچک، به همراه ترشحات در دهانه واژن و اطراف آن و در لابیای بزرگ تناسلی زنان خود را نشان می دهد.
علت ایجاد بیماری لیکن پلان چیست؟
این بیماری جزء اختلال در سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود و در آن سلول های تهاجمی لنفوسیت T که به عنوان سلول های محافظ بدن ما در مقابل عوامل میکروبی و بیماری زا می باشند، به اشتباه به پوست و مخاط سالم بدن حمله کرده و باعث التهاب و تخریب در پوست و مخاط می شوند. دقیقاً مشخص نشده است که چرا این واکنش غیرطبیعی ایمنی شروع و ادامه پیدا می کند.
مواردی از قبیل مصرف بی رویه مسکن ها از قبیل ژلوفن، بروفن، ناپروکسن، مصرف داروهای قلبی و فشار خون، تزریق واکسن های ویروسی مثل انفولانزا و هپاتیت C را به عنوان عوامل تحریک کننده این بیماری ذکر کرده اند ولی هنوز قطعی و ثابت شده نیست.
آیا لیکن پلان تناسلی مسری و از طریق تماس جنسی قابل انتقال است؟
جواب منفی است. همچنانکه شرح داده شد، اساس این بیماری اختلال در سیستم ایمنی می باشد و هیچ ارتباطی به عوامل بیماری زای جنسی از قبیل انواع ویروس ها ندارد و لذا از طریق تماس جنسی منتقل نمی شود ولی به علت ایجاد التهاب، باعث مقاربت دردناک می شود که کیفیت رابطه جنسی فرد مبتلا را تحت تأثیر قرار داده و پایین می آورد.
تشخیص قطعی لیکن پلان چگونه است؟
اساس تشخیص توسط یک پزشک متبحر و معاینه بالینی بیمار می باشد. در صورت شک به تشخیص، می توان تصمیم نهایی را از نمونه برداری از رحم و فرستادن آن به پاتولوژی و بررسی نسجی محل درگیری انجام داد.
روش های درمانی لیکن پلان تناسلی کدامند؟
چون این بیماری به علت اختلال در عملکرد سلول های ایمنی و لنفوسیت T می باشد، لذا درمان بیماری بر اساس تعدیل عملکرد سلول های ایمنی استوار است و مثل همه بیماری های خودایمنی، کورتون به صورت تزریقی، خوراکی و پماد، اساس درمان لیکن پلان را تشکیل می دهد. بسته به شدت بیماری در مرحله اول، استفاده از پمادهای کورتون دار و مالیدن منظم آن به محل خط اول درمانی می باشد.
در موارد شدید و منتشره از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی از قبیل آزاتیوپرین، متوتروکسات و … که باید با بستری بیمار در بیمارستان و تحت نظر پزشک معالج و با کنترل علائم حیاتی بیمار تزریق می شود، به عنوان خط آخر درمانی استفاده می گردد.
توصیه های درمانی نهایی برای بیماران مبتلا به لیکن پلان
- به علت ماهیت بیماری از خود درمانی اجتناب نموده و حتماً به پزشک متخصص مراجعه نمائید.
- داروها و پماد باید منظم و در زمان مشخص تجویز شده استفاده شود.
- در صورت بروز عوارضی از قبیل تنگی در مجرای ادراری آقایان یا واژن و ایجاد اختلالات جنسی حتماً به پزشک خود مراجعه نمایید.
- به علت ماهیت عود کننده بیماری باید با کاهش استرس، انجام ورزش و تغذیه مناسب و با بالابردن سیستم ایمنی بدن و مراجعه منظم و چکاب مداوم در مرکز درمانی، بیماریتان را به نحو احسن کنترل نمائید.
همتا
سه شنبه ۱۵ خرداد ۳( 9 ماه پیش)
تعداد بازدید: 141
مشاهده پرسش
