بزرگترین باور اشتباهی که در مورد زگیل تناسلی وجود دارد، امکان تشخیص چشمی نوع پر خطر از بی خطر است. این مقاله با نشان دادن چند عکس زگیل پر خطر در مردان و زنان نشان می دهد که تشخیص چشمی توسط فرد چه کار سختی خواهد بود.
تفاوت زگیل های پرخطر و بی خطر
کلید درک تفاوت در این است که بدانیم این دو گروه ویروس HPV چه کاری انجام میدهند:
-HPV بی خطر (Low-Risk): مانند تیپ های ۶ و ۱۱ ضایعات پوستی قابل مشاهده یا همان زگیل های تناسلی را ایجاد می کنند. این ویروس ها باعث میشوند سلول های پوست به سرعت تکثیر شوند و توده های خوش خیم (همان زگیل های کلاسیک) را ایجاد کنند. آنها تقریبا هرگز باعث سرطان نمیشوند.
-HPV پر خطر (High-Risk): مانند تیپ های ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۴۵ و…باعث تغییرات سلولی در سطح میکروسکوپی (دیسپلازی) می شوند. این ویروس ها در اکثر مواقع هیچ زگیل قابل مشاهده ای ایجاد نمیکنند. آنها به DNA سلول های میزبان نفوذ میکنند و میتوانند سلول های سالم (به خصوص در دهانه رحم، مقعد، آلت و گلو) را به سلول های پیش سرطانی تبدیل کنند.
تیپ های پر خطر اصولا زگیل ایجاد نمیکنند؛ آنها ضایعاتی ایجاد میکنند که با چشم غیر مسلح دیده نمیشوند. اما در شرایطی که باعث ایجاد زگیل شوند معمولا ظاهری تخت تر و تیره تر خواهند داشت که در ادامه عکس برخی از زگیل های پرخطر آورده شده است.
عکس زگیل پر خطر



برای مشاوره با پروفسور حسین کرمی می توانید عکس زگیل خود را برای ایشان ارسال کرده و با تشخیص دقیق بیماری مانع از رشد بی رویه و افزایش هزینه های درمان زگیل تناسلی شوید.
سیستم پرسش و پاسخ
ثبت سوال جدید
پیگیری سوال قبل
عکس زگیل پر خطر رو به سرطان
اگر فردی به HPV پر خطر آلوده شود، در اکثر موارد (بیش از ۹۰٪) سیستم ایمنی بدن طی ۱ تا ۲ سال ویروس را پاکسازی میکند. اما در درصد کمی از افراد، ویروس در بدن باقی میماند (عفونت پایدار).
-نفوذ ویروس: ویروس HPV پر خطر (مثل تیپ ۱۶) وارد DNA سلول های میزبان (مثلا در دهانه رحم) میشود.
-اختلال در کنترل: این ویروس، پروتئین هایی تولید میکند (به نام E6 و E7) که ترمز های طبیعی سلول (ژن های سرکوبگر تومور مانند p53) را از کار می اندازند.
-رشد بی رویه: سلول های آلوده که دیگر ترمز ندارند، شروع به رشد و تکثیر غیر قابل کنترل میکنند.
-دیسپلازی: ابتدا تغییرات پیش سرطانی (دیسپلازی یا CIN) رخ میدهد. این مرحله هنوز سرطان نیست و کاملا قابل درمان است.
-سرطان: اگر این ضایعات پیش سرطانی تشخیص داده و درمان نشوند، ممکن است طی یک دوره زمانی طولانی (معمولا ۱۰ تا ۲۰ سال) به سرطان تهاجمی (مانند سرطان دهانه رحم یا سرطان مقعد) تبدیل شوند.


عکس زگیل بی خطر
وقتی افراد از “زگیل تناسلی” صحبت میکنند، تقریبا همیشه منظورشان همین نوع بی خطر (ناشی از تیپ ۶ و ۱۱) است. این زگیل ها میتوانند اشکال مختلفی داشته باشند:
-شکل ظاهری: اغلب شبیه به گل کلم، برجسته، گوشتی و نرم هستند.
-بافت: ممکن است صاف و هم سطح پوست باشند (Flat) یا برجسته (Papular).
-تعداد: میتوانند به صورت تکی یا خوشه ای (چندتایی) ظاهر شوند.
-رنگ: معمولا همرنگ پوست، کمی تیره تر یا گاهی مایل به سفید هستند.
-محل شایع: در مردان روی آلت تناسلی، کیسه بیضه و اطراف مقعد. در زنان روی فرج (ولو)، دیواره های واژن، دهانه رحم و اطراف مقعد.
-خطر سرطان: ریسک سرطانی شدن این ضایعات نزدیک به صفر است.




جدول مقایسه
| ویژگی | HPV بی خطر (مثل تیپ ۶ و ۱۱) | HPV پر خطر (مثل تیپ ۱۶ و ۱۸) |
| علامت اصلی | زگیل تناسلی قابل مشاهده | معمولا بدون علامت (ضایعات میکروسکوپی) |
| شکل ظاهری | گل کلمی، برجسته، گوشتی، صاف | ضایعات مسطح، غیر قابل مشاهده با چشم |
| محل شایع | پوست خارجی ناحیه تناسلی و مقعد | داخل دهانه رحم، داخل کانال مقعد، گلو |
| ریسک سرطان | بسیار بسیار پایین (نزدیک به صفر) | بله، ریسک بالا (عامل اصلی سرطان دهانه رحم و مقعد) |
| روش تشخیص | معاینه چشمی توسط پزشک | تست پاپ اسمیر، تست HPV، کولپوسکوپی، بیوپسی |
نتیجه گیری: به چشمان خود اعتماد نکنید!
تنها راه مطمئن برای تشخیص نوع HPV و ریسک آن، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژی یا زنان است.
-برای زنان: انجام منظم تست پاپ اسمیر و تست HPV حیاتی است. این تست ها دقیقا برای پیدا کردن همان تغییرات سلولی ناشی از تیپ های پر خطر طراحی شده اند، قبل از آنکه دیر شود.
-برای مردان و زنان: هر ضایعه ای، چه شبیه زگیل باشد چه نباشد، باید توسط پزشک معاینه شود. پزشک ممکن است در موارد مشکوک، اقدام به نمونه برداری (بیوپسی) کند تا نوع ضایعه و وجود سلول های پیش سرطانی بررسی شود.