محدوده ای از شرایط می توانند سبب ایجاد این لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه شوند. فرد باید برای دستیابی به درمانی مناسب، تشخیصی حرفه ای از بیماری اش بدست آورد.

عوامل ایجاد لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه

لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه می توانند به صورت موقتی یا دائمی بر روی کیسه بیضه ظاهر شوند. موارد گفته شده در زیر از رایج ترین عوامل این عارضه هستند:

کبودی ها

آسیب فیزیکی می تواند به عروق خونی کوچک، آسیب رسانده و سبب جمع شدن خون در بافت ها شود. این وضعیت سبب پدیدار شدن نواحی تیره با پوستی حساس به لمس به نام کبودی می شود. اغلب کبودی ها حداکثر در طول مدت دو هفته رفع می شوند.

فولیکول های موی تیره یا برگشتن مو در زیر پوست

پس از برداشتن مو (غالبا با تراشیدن یا اپیلاسیون)، موهای جدید ممکن است تیره تر از قبل به نظر آیند. اگر یک مو در مرحله اولیه رشد در پوست به دام افتد (مو برگشتگی)، برآمدگی حاصل از این وضعیت ممکن است به صورت لکه ای تیره یا با رنگ متفاوت ظاهر شود. مو برگشتگی ها می توانند متورم، دردناک یا حساس به لمس نیز باشند.

جوش های سرسیاه

این عارضه های کوچک پوستی، توسط عفونتی خفیف یا مسدود شدن منافذ پوست ایجاد می شوند. جوش های سرسیاه به شدت رایج بوده و می توانند به صورت لکه هایی سیاه بر روی کیسه بیضه ظاهر شوند.

اغلب جوش ها و انواع سر سیاه آنها بی خطر هستند و معمولا با مراقبت ساده در خانه مانند رعایت بهداشت و کمپرس آب گرم ظرف مدت چند ماه رفع می شوند.

اختلال افزایش رنگدانه (Hyperpigmentation)

این عارضه هنگامی رخ می دهد که برخی نواحی پوست، رنگدانه های بیشتری می سازند. این عارضه می تواند به صورت طیفی از ضایعات پوستی پدیدار شوند، از جمله:

• کک و مک
• خال سیاه (گوشتی)
• لکه هایی که در اثر نور آفتاب به وجود می آیند.
• ترک پوستی
• لکه های به وجود آمده در اثر افزایش سن

مطالعه ای در سال 2013، 400 مرد را در سنین 3 تا 91 سالگی که جهت درمان ضایعات تناسلی مراقبت پزشکی دریافت کرده بودند را مورد بررسی قرار داد. از آن تعداد، 85.6 درصد از موارد عارضه افزایش رنگدانه پوست بود.

ضایعات افزایش رنگدانه پوست، معمولا بی خطر هستند و بسیاری از آنها علائمی فراتر از تغییر رنگ پوست ندارند.

آنژیوکراتوما

این وضعیت سبب اتساع عروق پوستی می شود که در نتیجه آن ضایعاتی غیر سرطانی به رنگ تیره آبی یا قرمز در پوست پدیدار می شوند. این ضایعات لبه هایی شفاف داشته و غالبا خصوصیات زیر را دارا می باشند:

• اندازه 1 تا 8 میلی متر
• شکلی گنبدی
• ضخامتی غیر عادی
• توزیعی تصادفی در هنگام پدیدار شدن بر روی کیسه بیضه

اگر این ضایعات سبب تحریک پذیری شوند و یا این ضایعات به صورت اتفاقی خارش داده شوند، مواردی مانند پوسته پوسته شدن، سفت شدن پوست، خونریزی و تاول های خونی می توانند، رخ دهند.

ضایعات آنژیوکراتوما معمولا بی خطر بوده و علائم دیگری ندارند. هر چند که، این ضایعات سبب نگرانی افرادی می شود که آن ها را با نشانه های بیماری منتقله از راه جنسی یا سرطان اشتباه می گیرند.

احتمال ابتلا به این ضایعات با افزایش سن به شدت افزایش می یابد. یک پسر 16 ساله 0.6 درصد احتمال دارد که به لکه های سیاه بر روی بیضه خود دچار شود. این احتمال در مردان بالای 70 سال تا به 17 درصد افزایش می یابد.

درماتیت کیسه بیضه

درماتیت به التهاب مزمن پوست اشاره دارد. پوست کیسه بیضه بسیار نازک بوده و به آسانی تحریک پذیر و ملتهب می شود. قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت زا و تحریک کننده مخصوصا به طور متداول می تواند سبب درماتیت کیسه بیضه شود.

خاراندن، خراشیدن و ساییدن پوست ملتهب می تواند عروق خونی کوچک نزدیک به سطح پوست را تحریک کند که این نیز می تواند به کبودی یا ظاهر شدن لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه منجر شود.

با اینکه یک فرد می تواند به هرچیزی حساسیت داشته باشد، برخی مواد و ترکیبات شیمیایی احتمال بیشتری جهت ایجاد درماتیت دارند. عوامل شایع درماتیت جنسی خارجی، شامل موارد زیر می شوند:

• رنگ لباس ها
• مواد شیمیایی موجود در مواد شوینده لباس ها
• مواد اسپرم کش و ژل های لوبریکانت
• آنتی بیوتیک ها و ضد عفونی کننده های موضعی
• عرق سوز شدن در اثر لباس زیر یا لباس های ورزشی محافظت کننده

زگیل تناسلی

این ضایعات می توانند بر نواحی تناسلی، بین ران ها یا نواحی دیگری در کشاله ران پدیدار می شوند. زگیل تناسلی توسط گونه هایی از ویروس پاپیلومای انسان (HPV) ایجاد می شوند. زگیل های تناسلی در میان شایع ترین بیماری های منتقله از راه جنسی قرار دارند. .

زگیل ها می توانند به صورت برآمدگی هایی سفید یا به رنگ پوست پدیدار شده و برخی ممکن است ظاهری شبیه به گل کلم داشته باشند. هر چند که، دیگر زگیل ها ممکن است تیره بوده یا مرکزی تیره داشته باشند.

عوامل کمتر شایع

به صورت بسیار نادر، لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه می توانند بیانگر یک عارضه پزشکی شدید مانند ویروس ایدز یا سرطان پوست باشند.

تشخیص لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه

پزشک جهت تشخیص عامل به وجود آمدن لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه طیفی از آزمایشات را انجام می دهد. پزشکان ممکن است بتوانند تنها بر اساس یک معاینه فیزیکی علت را تشخیص بدهند؛ اما آزمایشات پیچیده تری ممکن است نیاز باشد. احتمال دارد پزشک فرد را به یک متخصص پوست که در ضایعات پوستی تخصص دارد؛ ارجاع دهد. این کار به علائم فرد و دیگر عوامل مختص به او بستگی دارد.

آزمایشاتی که اغلب جهت تشخیص لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه انجام می شوند، شامل موارد زیر می شوند:

• آزمایش خون کامل
• آزمایش عملکرد کلیوی و کبدی
• غربالگری بیماری های منتقله از راه جنسی مانند ایدز، هپایتیت B و C
• آزمایش سرعت رسوب گلبول های قرمز که می تواند بیانگر وسعت التهاب باشد.
• نمونه برداری که شامل برداشتن نمونه از پوست جهت مطالعه می شود.
• سونوگرافی از قسمت پایینی شکم و نواحی تناسلی

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه

بسته به عامل ایجاد لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ،طیفی از روش های درمانی، داروها و درمان های خانگی می توانند لکه های تیره را کاهش داده و یا آنها را رفع کنند.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از کبودی ها

اغلب کبودی ها هنگامی که فرد بر روی آنها بسته یخ یا گرمای ملایم قرار می دهد، به خوبی پاسخ می دهند. برخی پماد های بدون نسخه نیز می توانند سبب تسکین درد و التهاب شوند.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از مو برگشتگی

فولیکول های موی تیره با اینکه برخی افراد آن ها را با اهداف آرایشی روشن تر می کنند، اما هیچ نیازی به درمان ندارند. مو برگشتگی ها معمولا می توانند به وسیله لایه برداری یا خراشیدن از بین روند. این کار لایه­ رویی سلول های مرده پوست را برداشته و به جلوگیری از به دام نیافتادن مجدد موها کمک می کند.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از جوش های سر سیاه

بهترین راه درمان جوش ها و انواع سرسیاه آنها این است که آن ناحیه لایه برداری شده و تمیز و خشک نگه داری شود. جوش ها و مخصوصا انواع سر سیاه آنها که مقداری بزرگتر هستند، ممکن است به کمپرس آب گرم به خوبی جواب دهند. این کار به آرامی جریان خون را به این ناحیه زیاد می کند که آن نیز به نوبه خود به باز شدن جوش و رفع آن کمک می کند.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از  افزایش رنگدانه های پوست

در اغلب موارد، هیچ نیازی به درمان نواحی که افزایش رنگدانه های پوست در آن اتفاق افتاده است، وجود ندارد. فرد در صورت تمایل می تواند برجستگی های پوستی خود مانند خال های غیرعادی و بزرگ را مخصوصا در صورتی که سبب ناراحتی می شوند، به وسیله عمل جراحی بردارد. در صورتی که خال فرد حاشیه ای غیر عادی داشته یا به سرعت در حال رشد است باید فورا به یک پزشک مراجعه کند؛ زیرا این وضعیت می تواند نشانگر سرطان باشد.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از آنژیوکراتوما

از آنجایی که این ضایعات بی ضرر هستند، معمولا نیازی به درمان آنژیوکراتوما نیست. فرد ممکن است در صورتی که اندازه و موقعیت ضایعه سبب ناراحتی می شود یا به دلایل زیبایی، آن را به وسیله عمل جراحی رفع کند.

پزشک به طور معمول مخصوصا در مواردی که برداشت کامل ضایعه انجام می شو،د نمونه ای از ضایعه را جهت اطمینان از سرطانی نبودن آن بر می دارد. تکنیک های رایج جهت برداشتن ضایعات آنژیوکراتوما شامل لیزر درمانی و برش یا تراشیدن (معمولا با یک اسکالپل) می شود. برای برداشتن این ضایعات، پزشک ممکن است از روش های فریز کردن یا سوزاندن با جریان الکتریکی استفاده کند.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از  زگیل های تناسلی

درمان این بیماری منتقله از راه جنسی به اندازه، وسعت، موقعیت ضایعات و میزان نگرانی فرد بستگی دارد. درمان های بدون نسخه زگیل تناسلی، جهت استفاده بر روی این زگیل ها ایمن نیستند. روش های رایج برداشت زگیل تناسلی شامل موارد زیر می شوند:

• فریز کردن
• لیزر درمانی
• سوزاندن آنها با دستگاه کاتر
• بریدن یا تراشیدن آنها توسط یک اسکالپل
• اعمال پماد های تجویز شده و مواد شیمیایی ساخته شده جهت جداسازی زگیل ها از پوست

حذف زگیل ها معمولا علائم را کاهش داده و می تواند خطر آلوده شدن شریک جنسی را کاهش دهد. واکسن گارداسیل می تواتد در برابر دو نوع ویروس HPV که مجموعا حدود 90 درصد زگیل های تناسلی را سبب می شوند، به فرد مصونیت ببخشد.

درمان لکه های سیاه بر روی کیسه بیضه ناشی از درماتیت کیسه بیضه

بهترین راه جهت درمان درماتیت کیسه بیضه، اجتناب از قرار گرفتن در معرض ماده حساسیت زا یا تحریک کننده ای که عامل حساسیت است، می باشد. جهت کاهش علائم، پوست را با آب ولرم و کمی صابون چند بار در روز بشویید. استفاده از نمک اپسوم (منیزیم سولفات) و بلغور جو دو سر در حمام نیز می تواند مفید واقع شود.

اگر درماتیت شدید بوده یا مداوم می باشد، پزشک می تواند یک پماد استروئیدی جهت کاهش خارش تجویز کند.

دکتر حسین کرمی متخصص جراحی کلیه ، مجاری ادراری تناسلی و فوق تخصص درمان آندوسکوپی و لاپاراسکوپی